Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 455/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Legnicy z 2013-07-17

Sygn. akt : VU 455/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego i o ponowne ustalenie podstawy wymiaru emerytury

na skutek odwołania J. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 7 lutego 2013, 25 lutego 2013 roku

znak (...), (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 455/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07 lutego 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.ustalił wnioskodawczyni J. C. wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 r., przyjmując za podstawę jego wymiaru kwotę 1.160,09 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru oraz wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, który wyniósł 95,02% przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 01 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r. Obliczając wartość kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił 21 lata 6 miesięcy i 18 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 9 miesięcy oraz 4 dni okresów nieskładkowych. W związku z powyższym kapitał początkowy ustalony na dzień 01 stycznia 1999 r. wyniósł 133.191,52 zł.

Decyzją z dnia 25 lutego 2013 r. Zakład Ubezpieczeń przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym od dnia 01 lutego 2013 r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż podstawę obliczenia wysokości świadczenia stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego. Wysokość emerytury obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej wyniosła 1.506,51 zł.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła wnioskodawczyni J. C., domagając się ponownego ustalenia kapitału początkowego poprzez uwzględnienie do obliczenia podstawy jego wymiaru przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za lata 1993-2002. Wywodziła ponadto, iż organ rentowy nie uwzględnił przy obliczeniu wysokości emerytury do okresów składkowych, okresu jej zatrudnienia w (...) S.A.w W.w wymiarze 5 lat, 3 miesięcy i 15 dni.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni J. C.urodziła się w dniu (...)

Decyzją z dnia 13 grudnia 2007 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.przyznał wnioskodawczyni J. C. prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. Wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 1.710,43 zł miesięcznie.

Emerytura wnioskodawczyni była przez organ rentowy kolejnymi decyzjami przeliczana i waloryzowana. W wyniku ostatniej waloryzacji, dokonanej decyzją z dnia 08 marca 2010 r., emerytura wnioskodawczyni od dnia 01 marca 2010 r. wynosi 1.978,35 zł brutto, natomiast wysokość świadczenia do wypłaty wynosi 1.644,30 zł miesięcznie.

Decyzją z dnia 07 lutego 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń ustalił wnioskodawczyni wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru w kwocie 1.160,09 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru oraz wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, który wyniósł 95,02% przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 01 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r. Obliczając wartość kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił 21 lata 6 miesięcy i 18 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 9 miesięcy oraz 4 dni okresów nieskładkowych. W związku z powyższym kapitał początkowy ustalony na dzień 01 stycznia 1999 r. wyniósł 133.191,52 zł.

Decyzją z dnia 25 lutego 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Oddział w L.przyznał J. C. prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym od dnia 01 lutego 2013 r. Organ rentowy obliczył wysokość należnej wnioskodawczyni emerytury zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż kwota składki zewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 101.784,15 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego 399.953,61 zł, suma kwot pobranych emerytur po uwzględnieniu kwot wypłaconego wyrównania 118.933,80 zł, zaś średnie dalsze trwanie życia 254,10 miesięcy. Wysokość emerytury obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej wyniosła 1506,51 zł.

Organ rentowy wskazał, iż z uwagi na fakt, że emerytura obliczona w myśl nowych zasad jest niższa od dotychczas wypłacanej, wypłacana będzie dotychczas pobierana emerytura jako świadczenie korzystniejsze.

/bezsporne/

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni J. C. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. 2004 r., nr 39, poz. 353 ze zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 01 stycznia 1999 r.

W myśl art. 174 ust. 2 ustawy emerytalnej przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się m.in. przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe. Natomiast podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 01 stycznia 1999 r. (ust. 3).

Odesłanie do wymienionych przepisów oznacza, że zasady ustalania podstawy wymiaru kapitału początkowego są takie same, jak zasady ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent. Ogólne zasady ustalania tej podstawy uregulowane są w art. 15 ust. 1 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę. W odniesieniu do kapitału początkowego, który ustala się na dzień 01 stycznia 1999 r., prawo wyboru okresu kolejnych 10 lat kalendarzowych ograniczone jest, z uwagi na treść art. 174 ust. 3 ustawy emerytalnej do lat 1980-1998 przy czym muszą to być lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, choćby ubezpieczony w niektórych z tych lat nie pozostawał w ubezpieczeniu (art. 16 ustawy emerytalnej).

Z uwagi na powyższe, Sąd podzielił stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L., iż przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego uwzględnieniu nie podlegał okres 10 kolejnych lat kalendarzowych, przypadający po dniu 31 grudnia 1998 r. W konsekwencji organ rentowy w sposób prawidłowy do obliczenia podstawy wymiaru oraz wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego zastosował przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 01 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r., a nie jak domagała się wnioskodawczyni od 1993 r. do 2002 r.

W ocenie Sądu nie znajdował oparcia w obowiązujących przepisach prawa wniosek J. C.o zaliczenie do okresów składkowych przy obliczaniu wysokości należnej emerytury okresu jej zatrudnienia w (...) S.A.z siedzibą w P.od 01 września 1998 r. do 30 września 2003 r. w wymiarze 5 lat, 3 miesięcy i 15 dni.

Zgodnie z treścią przepisu art. 24 ust. 1 ustawy emerytalnej, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a i 50 e i 184.

Stosownie do art. 25 ust.1 ustawy emerytalnej, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 powołanej ustawy, emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy emerytalnej, wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty,

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Z powyższego wynika, iż wysokość świadczenia emerytalnego obliczona w oparciu o treść art. 26 ustawy emerytalnej została uzależniona od sumy zaewidencjonowanych składek na indywidualnym koncie ubezpieczonego. Czynnikami wpływającymi na poziom przyszłego świadczenia jest zatem kwota należnych (waloryzowanych) składek z całego okresu ubezpieczenia, która zależy od wysokości osiąganych zarobków z czasu aktywności zawodowej, długość tego okresu i przerwy w ubezpieczeniu. Wartość tę organ rentowy wyliczył i wyszczególnił w decyzji z dnia 25 lutego 2013 r. W aktualnie obowiązującym porządku prawnym, wbrew stanowisku J. C. brak natomiast podstawy prawnej pozwalającej na uwzględnienie wymiaru okresów składkowych przypadających od dnia 01 stycznia 1999 r. jako zmiennej, od której uzależniona jest wysokość należnej emerytury,

W konsekwencji, w ocenie Sądu, zaskarżona decyzja organu rentowego w przedmiocie przyznania emerytury w powszechnym wieku emerytalnym z dnia 25 lutego 2013 r. została wydana prawidłowo.

Podkreślenia wymaga, iż wobec ustalenia w decyzji z dnia 25 lutego 2013 r. wysokości świadczenia emerytalnego według zreformowanych zasad, tj. na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej na kwotę 1.506,51 zł organ rentowy słusznie zadecydował, iż wypłacana będzie emerytura dotychczas przez wnioskodawczynię pobierana jako świadczenie korzystniejsze.

Z powyższych względów, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie J. C.od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Oddział w L.z dnia 07 lutego 2013 r. oraz z dnia 25 lutego 2013 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Smektała
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Legnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Regina Stępień
Data wytworzenia informacji: