Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekret. sądowy Klaudia Treter

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 4 sierpnia 2017 r.

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VU 709/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 04 sierpnia 2017r. - znak: (...) Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. - rozpoznając wniosek z dnia 05 lipca 2017r. - przeliczył wnioskodawcy J. P. emeryturę od dnia 01 lipca 2017r. tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku .

Przy obliczeniu emerytury ZUS dokonał analizy uwierzytelnionych kserokopii kartotek zarobkowych dotyczących okresu zatrudnienia wnioskodawcy w(...) Spółdzielni (...) w P. w okresie od 01 września 1990r. do 30 września 1991r.

Na podstawie zapisów w kartotekach zarobkowych do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto - wskazaną w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionym przez zakład pracy w dniu 31 marca 1993r.- przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. od 01 stycznia1987r. do 31 grudnia 1996r., za które WWPW wynosił 141,27 % .

Do ustalenia podstawy wymiaru i wysokości emerytury ustalonej na podstawie art. 53 przyjęto zgodnie z art. 111 ust.2 ustawy emerytalnej , kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia tj. 1977,20zł , wyliczając wysokość emerytury na kwotę 3206,48zł miesięcznie .

Od powyższej decyzji odwołał się J. P. domagając się jej zmiany poprzez zobowiązanie organu rentowego do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 15 i 53 ustawy emerytalnej przy uwzględnieniu kwoty bazowej obowiązującej w dacie złożenia wniosku tj. w dniu 05 lipca 2017r. oraz wyrównanie wysokości emerytury za okres 3 lat wstecz – na podstawie art. 133 ust.1pkt.2 ustawy emerytalnej .

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu podtrzymano w całości argumenty przedstawione w załącznikach do zaskarżonej decyzji .

Dodatkowo wskazano , że wraz z wnioskiem z dnia 05 lipca 2017r. – J. P. przedstawił nowe dowody i okoliczności mających wpływ na wysokość emerytury , o których stanowi art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych .

Dokumentami tymi były uwierzytelnione kserokopie kartotek zarobkowych dotyczących okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...)Spółdzielni (...) w P. w okresie od 01 września 1990r. do 30 września 1991r.

Na podstawie zapisów w kartotekach zarobkowych do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto - wskazaną w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionym przez zakład pracy w dniu 31 marca 1993r. , skorygowaną o wpisy w kartotekach zarobkowych .

Nie przyjęto wysokości wynagrodzenia wskazanego w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 22 lutego 2002r.

Dodatkowo w uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wskazał , że datę wypłaty emerytury w nowej wysokości określono na dzień 01 lipca 2017r. tj. na pierwszy dzień miesiąca , w którym zgłoszono wniosek .

Ponadto wskazano , że wniosek zawarty w odwołaniu dotyczący wyrównania wysokości emerytury za 3 lata wstecz – organ rentowy zakwalifikował jako nowy wniosek i rozpoznając go wydał decyzję z dnia 25 września 2017r. o odmowie prawa do wyrównania emerytury za 3 lata wstecz tj. od 01 lipca 2014r. do 30 czerwca 2017r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. P. urodził się (...)

W okresie od 22 stycznia1997r. do 20 stycznia 2007r. ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Decyzją z dnia 30 listopada 2005r. – znak(...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. – wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 24 października 2005r. – ustalił od dnia 01 września 2002r. wysokość renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej na trwałe .

Przy obliczeniu emerytury ZUS uwzględnił – na dzień wydania decyzji - 44 lata i 04 miesiące tj. 532 miesięcy-okresów składkowych i 02 lata i 07 miesięcy tj. 31 miesięcy - okresów nieskładowych .

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 07 lat kalendarzowych tj. od 01.01.1989r. do 31.12.1995r., za które WWPW wynosił 153,38 % .

Decyzją z dnia 12 stycznia 2007r. – znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał z urzędu emeryturę J. P. od dnia 12 stycznia 2007r. tj. od daty osiągnięcia wieku emerytalnego (...) .

Przy obliczeniu emerytury ZUS uwzględnił – na dzień wydania decyzji - 45 lat i 04 miesiące tj. 544 miesięcy-okresów składkowych i 02 lata i 07 miesięcy tj. 31 miesięcy - okresów nieskładowych .

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne tj. z 07 lat kalendarzowych tj. od 01 stycznia 1989r. do 31 grudnia 1995r., za które WWPW wynosił 153,38 % .

Decyzją z dnia 27 marca 2007r. ZUS Oddział w L. przeliczył emeryturę wnioskodawcy przyjmując przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. od 01 stycznia 1986r. do 31 grudnia 1995r., za które WWPW wynosił 140,08 % .

dowód :

- akta rentowe tom I k. 1-23, tom IV k. 120 , tom V k. 129, 161-162 .

W dniu 04 grudnia 2013r. J. P. złożył wniosek o przeliczenie emerytury .

Rozpoznając wniosek organ rentowy wydał Decyzją z dnia 06 lutego 2014r. - znak: (...) Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. – rozpoznając powyższy wniosek - przeliczył wnioskodawcy J. P. emeryturę od dnia 01 grudnia 2013r. tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku .

Przy obliczeniu emerytury ZUS uwzględnił – na dzień 01 grudnia 2013r. - 51 lat tj. 612 miesięcy-okresów składkowych i 03 lata i 01 miesiąc tj. 37 miesięcy - okresów nieskładowych .

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. od 01.01.1986r. do 31.12.1995r., za które WWPW wynosił 141,47 % .

Wysokość emerytury po przeliczeniu – od dnia 1 stycznia 2014r. wynosiła 3102,03zł. Do emerytury przysługiwało świadczenie pieniężne o symbolu (...)w kwocie 203,50 zł.

W pkt. VII decyzji ZUS Oddział w L. przyznał J. P. wyrównanie w kwocie 59,04 zł za okres od 01 grudnia 2013r. do 31 stycznia 2014r.

W załączniku stanowiącym uzasadnienie decyzji organ rentowy wskazał ,iż do stażu pracy zaliczył wnioskodawcy – jako okres nieskładkowy – okres trzy miesięczny nie wykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia , za który pracodawca Zakład (...) w L. wypłacił odszkodowanie .

Ponadto przy przeliczeniu emerytury organ rentowy – rozpoznając wniosek z dnia 04 grudnia 2013r. – do podstawy wymiaru emerytury doliczył : zasiłek chorobowy za rok 1985r. w kwocie 2942 zł ; urlop wypoczynkowy za 1985r. – w kwocie 27780zł i nagrodę jubileuszową za 1987r. – w kwocie 34200zł .

Do podstawy wymiaru emerytury nie wliczono nagrody z zysku za 1989r. , gdyż barak jest informacji , że pracodawca opłacił od tej nagrody składki na ubezpieczenia społeczne , a następnie nie wystąpił z żądaniem jej zwrotu ( karta 410-415 tomu VII akt emerytalnych ) .

Od powyższej decyzji odwołał się J. P. domagając się jej zmiany poprzez ustalenia podstawy wymiaru emerytury wnioskodawcy przy przyjęciu do ustalenia podstawy wymiary emerytury wynagrodzenia z tytułu nagrody z zysku za 1989r. w kwocie 502827zł , która stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne .

Dodatkowo domagał się wyliczenia wysokości emerytury przy zastosowaniu wariantu najkorzystniejszego i wliczeniu do podstawy wymiaru świadczenia w/w składnika wynagrodzenia wypłaconego za 1989r. w 1990r.

W dniu 16 października 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wydał decyzję - rozpoznając ponownie wniosek z dnia 04 grudnia 2013r. - przeliczył emeryturę wnioskodawcy. Przy przeliczeniu emerytury uwzględniono 51 lat tj. 612 miesięcy-okresów składkowych i 03 lata i 01 miesiąc tj. 37 miesięcy - okresów nieskładowych .

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. od 01.01.1986r. do 31.12.1995r., za które WWPW wynosił 141,47 % .

Wysokość emerytury po przeliczeniu – od dnia 1 listopada 2014r. wynosiła 3145,12zł. Do emerytury przysługiwało świadczenie pieniężne o symbolu (...)w kwocie 206,76 zł.

W pkt. VII decyzji ZUS Oddział w L. przyznał J. P. wyrównanie w kwocie 575,01 zł za okres od 01 grudnia 2010r. do 31 listopada 2013r. – wraz odsetkami liczonymi za okres od 21 grudnia 2010r. do 20 listopada 2013r.

W powyższych decyzjach ZUS wyliczył najkorzystniejszy WWPW świadczenia przy przyjęciu podstaw wymiaru świadczeń w następującej wysokości :

Lp.	z roku kalendarzowe -go	podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społecznie (zł)	Kwota roczna przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy (zł)	stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia (w %)
	1	2	3	4(2:3)
Obliczenie z 10 najkorzystniejszych lat 1987 - 1996 wybranych z okresu 1937 - 2006 algorytmem 3
1	1987	390707.00 350208.00) 1 11.56
2	1988	750176.001 637080.00		117.75
3	1989	3292197.00 24810096.00		132.69
4	1990	17061699.000 12355644.00		13S.25
5	1991	27430190.00) . 21240000.00		129.14
6	1992	43623251.00	35220000.00	123.86
7	1993	94195225.00	47940000.00	196.49
8	1994	113252130.00	63936000.00	177.13
9	1995	14846.85	0431.44	176.09
10	1996	11272.84	10476.00	107.61
Suma: 1410,57 Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru stanowi stosunek sumy wskaźników z poszczególnych lat kalendarzowych (kolumna 4) do liczby lat (kolumna 1) i wynosi: 1410.57%: 10= 141.06%
Obliczenie z 20 najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia algorytmem 2
1	1968	27024.00	25272.00	106.93
2	1969	29687.00	26088.00	113.80
3	1971	34540.00	28296.00	122.07
4	1972	36035.00	30103.00	119,69
5	1979	72721.00	63924.00	113.76
6	1980	81906.00	72480.00	113.01
7	1981	96695.00	92268.00	104.80
Q	1984	216066.00	202056.00	106.93
9	1985	250995.00	240060.00	104.56
10	1986	323070.00	289140.00	111.73
11	1987	390707.00	350208.00	131.56
12	1988	750176.00	637080.00	117.75
13	1989	3292197.00	24S1096.00	] 32.69
14	1990	17081699.00	12355644.00	138.25
15	1991	27430190.00	21240000.00	129.14
16	1992	43623251.00	35220000.00	123.86
17	1993	94195225.00	47940000.00	196.49
18	1994	113252130.00	63936000.00	177.13
19	1995	14846.35	8431.44	176.09
20	1996	11272.84	10476.00	107.61
Suins.-2527,85 Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru stanowi stosunek sumy wskaźników z poszczególnych lat kalendarzowych ( kolumna 4 ) do liczbv lat (kolumna 1) i wynosi: 2527.35%: 20= 26.39%

Okresy za które brak udokumentowanych wynagrodzeń

Od	-Do	Mc/Dn -	Kod	Stosunek pracy	Etat
1	2	3	4	5	6
30.07.1 968r.	11.08.1968r.	0	11	T	1/1
21.12.1970r.	31.12.1970r.	0	11	T	1/1
01.01.1973r.	06.02.1973r.	0	11	T	1/1
01.01.1974r.	31.07.1974r.	0	11	T	1/1
. 01.08.1974r.	31.12.1977r.	0	11	T	1/1

Podstawy obliczone za okresy nieudokumentowane go wynagrodzenia

Lp.	z roku kalendarzowego	podstawa wymiaru ustalona od kwoty minimalnego wynagrodzenia (zł)	kwota roczna przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy (zł)
	1	2	3
służące do wyliczenia z 20 najkorzystniejszych, lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia algorytmem 2
1	1968	357.00	25272.00
2	1970	355.00	26820.00
3	. 1973	1215.00	33576.00
4	1974	13000.00	38220.00
5	1975	14400.00	46956.00
6	1976	14400.00	51372.00
7	' 1977	16000100	55152-.00

dowód :

- akta ubezpieczeniowe tom VII k. 419-422,

- akta Sądu Okręgowego w Legnicy VU 2047/14.

Postępowanie w sprawie prowadzone było przed Sądem Okręgowym w Legnicy prowadzone było pod sygnaturą VU 2047/14 i na mocy pkt. III wyroku z dnia 25 lutego 2016r. oddalono odwołanie od decyzji dnia 16 października 2014r., a następnie Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 09 listopada 2015r. , sygn. akt IIIAUa 775/15- oddalił apelację wnioskodawcy .

W dniu 05 lipca 2017r. J. P. złożył wniosek o ponowne przeliczenie emerytury dołączając uwierzytelnione kserokopie kartotek zarobkowych dotyczących okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...)Spółdzielni (...) w P. w okresie od 01 września 1990r. do 30 września 1991r.

Rozpoznając powyższy wniosek ZUS Oddział w L. wydał zaskarżoną decyzję.

Do wyliczenia wysokości emerytury w zaskarżonej decyzji organ rentowy z tytułu zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w P. do wynagrodzenia za 1991r. nie wliczył 13-ki za 1990r. wypłaconej w 1991r. w kwocie 638500zł, a doliczył ją do wynagrodzenia – stanowiącego podstawę wymiaru emerytury – za 1991r.

Przy wydaniu zaskarżonej decyzji ZUS Oddział w L. przyjął do wyliczenia wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia w (...)Spółdzielni (...)w P. następujące kwoty :

- za okres od 01 września 1990r. do 31 grudnia 1990r. 8566620zł ,

- za okres od 01 stycznia 1991r. do 30 września 1991r. 18571690zł .

Łączna kwota wynagrodzenia wynosiła :

- za 1990r. 17720199zł ,

- za 1991r. 26791690zł .

dowód:

-akta emerytalne wnioskodawcy tom VI k. 541-548,

- pismo ZUS Oddział w L. z dnia 11 .10.2017r. k. 33-39,

- akta Sądu Okręgowego w Legnicy VU 2047/14.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Jak wynika z akt rentowo-emerytalnych wnioskodawcy J. P. przyznano prawo do emerytury od 12 stycznia 2007r. ustalając podstawę wymiaru zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. póz. 1440), która stanowi przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych (tj. od 01 stycznia 1987 do 31 grudnia 1996),z ostatniego 20-lecia sprzed prawa do emerytury . W przypadku J. P. jest to okres od 1987-2006 . Do ustalenia wysokości emerytury przyjęto kwotę bazową obowiązującą w dacie przyznania prawa do emerytury.

Organ rentowy – wydając zaskarżone decyzje - prawidłowo przyjął , że przeliczenie emerytury z zastosowaniem nowej (wyższej) kwoty bazowej możliwe jest jedynie w przypadku przeliczenia podstawy wymiaru zgodnie z art. 110 ww. ustawy tj. wówczas , gdy wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano
podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest
wymagany od emeryta, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia
zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. l, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. l, obejmuje okres
przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwzględnieniem art. 176.

Decyzją z dnia 16 października 2014 r. organ rentowy prawidłowo dokonał korekty nieprawomocnej decyzji z dnia 06 lutego 2014r. ,dokonując przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia z okresu do 01 stycznia 1987 r. do 31 grudnia 1996r. poprzez doliczenie nagrody jubileuszowej w roku 1987, na podstawie kartotek zarobkowych.

W tym miejscu wskazać należy , że w decyzjach z dnia 06 lutego 2014r. i 16 października 2014r. organ rentowy prawidłowo nie wliczył wnioskodawcy do podstawy wymiary składek nagrody z zysku za 1989r. wypłaconej w 1990r.

W tym miejscu wskazać należy , że w latach 1984-1989 nagrody z zakładowego funduszu nagród nie podlegały składce na ubezpieczenie społeczne , bowiem zgodnie z uchwałą Nr 33 Rady Ministrów z dnia 25.03.1983 r. w sprawie klasyfikacji wynagrodzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej (M. P. Nr 15, poz.85) nagrody z zakładowego funduszu nagród obejmujące nagrody wypłacone z tego funduszu, tworzonego na podstawie odrębnych przepisów w uspołecznionych zakładach pracy nie należały do wynagrodzeń osobowych.

Prawidłowość przeliczeń emerytury przez ZUS Oddział w L. potwierdzona została w pkt. III wyroku z dnia 25 lutego 2016r. , sygn. akt VU 2047/14 , w którym oddalono odwołanie od decyzji dnia 16 października 2014r., a następnie Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 09 listopada 2015r. , sygn. akt IIIAUa 775/15- oddalił apelację wnioskodawcy .

Dokonując analizy akt ubezpieczeniowych w związku z odwołaniem od zaskarżonej decyzji w niniejszej sprawie sąd zwrócił uwagę na zapis par. 57 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne , zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego ( Dz.U. Nr7, poz. 41 ze zm. ) , który to akt prawny - zgodnie z zapisem par.57 ust. 1i ust.2 -wszedł w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do składek na ubezpieczenia społeczne i zaopatrzenie emerytalne – należnych od dnia 01 stycznia 1990r. do dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek .

W zapisu &7 ust.1 wynika natomiast , że do podstawy wymiaru składek przyjmuje się nagrody z zakładowego funduszu nagród przysługujące za 1990r. i wypłacone po 01 stycznia 1991r.

Tym samym w ocenie sądu organ rentowy porównując zapisy z uwierzytelnionych kartotek zarobkowych dotyczących okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...)Spółdzielni (...) w P. w okresie od 01 września 1990r. do 30 września 1991r. – za prawidłowe uznał zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu sporządzone przez zakład pracy w dniu 31 marca 1993r. Powyższe kartoteki zarobkowe stanowiły nowy dowód w sprawie stanowiący podstawę do przeliczenia emerytury wnioskodawcy na podstawie art. 114 ust.1 ustawy emerytalnej przy zastosowaniu art. 111 ust. 1 w/w ustawy .

Ja wynika z akt ubezpieczeniowych w druku Rp-7 z dnia 31 marca 1993r. zakład pracy wskazał wnioskodawcy następujące wynagrodzenie :

- za okres od 01 września 1990r. do 31 grudnia 1990r. 7928120zł ,

- za okres od 01 stycznia 1991r. do 30 września 1991r. 19210190zł.

Na podstawie kartotek zarobkowych – dołączonych do wniosku z dnia 05 lipca 2017r. – ZUS Oddział w L. prawidłowo dokonał korekty wynagrodzenia za 1990r. powiększając je o kwotę 13-stki ( 638500zł ) wypłacaną w 1991r. - za 1990. W konsekwencji organ rentowy prawidłowo pomniejszył o kwotę 638500zł wynagrodzenie za 1991r. stanowiące podstawę wymiaru emerytury .

Na podstawie nowych dowodów dołączonych przez wnioskodawcę do wniosku z dnia 05 lipca 2017r. dokonano prawidłowej korekty wynagrodzenia wskazanego przez zakład pracy w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 31 marca 1993r.

Dodatkowo wskazać należy , że organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję prawidłowo nie uwzględnił do podstawy wymiaru emerytury wynagrodzenia za rok 1991- wskazanego w Rp-7 z dnia 22 lutego 2002r. Z akt emerytalnych wynika , że w związku z rozbieżnością wynagrodzeń za 1991r. pomiędzy zaświadczeniami o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 31 marca 1993r. a 22 lutego 2002r. – organ rentowy wystąpił do (...) Spółdzielni(...) w P. o wyjaśnienie rozbieżności . W piśmie z dnia 26 sierpnia 2002r. zakład pracy wskazał , że w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 22 lutego 2002r. za 1991r. wliczono ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy .

ZUS Oddział w L. prawidłowo uznał , że kwota powyższego ekwiwalentu nie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne .

Analizując akta emerytalne wnioskodawcy pod kątem oceny zarzutów zgłoszonych w odwołaniu – sąd uznał , że organ rentowy prawidłowo wyliczył wysokość emerytury wnioskodawcy na podstawie art. 111 ustawy emerytalnej tj. z 10 lat olejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia tj. lata 1987-1996 , za które WWPW wyniósł 141,27% i był wyższy niż przyjęty w decyzji z dnia 16 października 2014r.

Ponieważ jednak do ustalenia podstawy wymiaru emerytury skarżący wskazał wynagrodzenie za okres poprzedzających przyznanie prawa do emerytury – organ rentowy stosując przeliczenie z art. 111 ustawy emerytalnej – prawidłowo do ustalenia wysokości emerytury wnioskodawcy przyjął kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia tj. 1977,20zł .

W konsekwencji - ocenie sądu- w niniejszej sprawie brak jest podstaw prawnych do zastosowania przeliczenia z art. 110 ustawy emerytalnej .

Zgodnie z treścią art. 133 ust. 1 ustawy emerytalnej w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości , przyznane lub podwyższone świadczenie wypłaca się , poczynając od miesiąca , w których powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia , jednak nie wcześniej niż:

1. od miesiąca , w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy lub wydano decyzje z urzędu , z zastrzeżeniem art. 107a ust.3 ,

2. za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc , o którym mowa w pkt.1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego .

W niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki wskazane w pkt. 2 art. 133 ust. 1 ustawy emerytalnej . Ustalenie wyższego WWPW świadczenia - z uwzględnieniem wynagrodzeń dotyczących okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...)Spółdzielni (...) w P. w okresie od 01 września 1990r. do 30 września 1991r.- nastąpiła na sutek przedłożenia przez wnioskodawcę uwierzytelnionych kartotek zarobkowych za wyżej wskazany okres zatrudnienia .

Te dokumenty pozwoliły organowi rentowemu dokonać korekty wynagrodzeń wskazanych w dokumencie dołączonym przez skarżącego do akt ubezpieczeniowych tj.w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu sporządzonym przez zakład pracy 31 marca 1993r. – w zakresie wskazanym przez sąd w niniejszym uzasadnieniu .

Po stronie ZUS Oddział w L. nie zaistniał zatem błąd uzasadniający wypłatę wyrównania wysokości emerytury – na podstawie art. 133 ust.1pt.2 ustawy emerytalnej – za okres od 01 lipca 2014r. do 30 czerwca 2017r.

Reasumując sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie , gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wskazanych w niniejszym uzasadnieniu .