Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Wilga

Sędziowie: SSO Krzysztof Główczyński (spr.)

SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekr. sądowy Ewa Sawiak

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2018 r. w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o odszkodowanie za naruszenie zasad równego traktowania w zatrudnieniu

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie IV Wydział Pracy

z dnia 27 marca 2018 r.

sygn. akt IV P 142/17

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 350 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz SSO Jacek Wilga SSO Krzysztof Główczyński

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 27 marca 2018 r. Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy zasądził od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. S. kwotę 15.000,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28.03.2018r. do dnia zapłaty (punkt I), w pozostałej części powództwo oddalił (punkt II) , oraz orzekł o kosztach procesu (punkty III i IV).

W szczególności Sąd Pracy ustalił okoliczności zatrudnienia K. S. u strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W., ze wskazaniem okresów tego zatrudnienia, stanowisk jego pracy, zakresów obowiązków oraz zasad wynagradzania. Ustalił, że powód został przyporządkowany organizacyjnie do pełnienia obowiązków w (...) S.A. – (...) i od dnia 01 stycznia 2016 roku został zatrudniony na stanowisku kwalifikowanego pracownika ochrony. Prócz wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 2.060,00 złotych przysługiwał mu także dodatek konwojencki 0,80 złotych za każdą godzinę pracy związaną z wykonywaniem zadań w ramach konwoju oraz dodatek inkasencki w wysokości 1,50 złotych za każdą godzinę pracy wykonywanej przy czynnościach polegających na odbiorze wartości pieniężnych od klientów. Kwoty te wzrosły od dnia 22 stycznia 2016 roku odpowiednio do kwot 1,10 złotych w przypadku dodatku konwojenckiego oraz 2,50 złotych w przypadku dodatku inkasenckiego.

Sąd Pracy wskazał, że w okresie od lipca 2014 roku do marca 2017 roku obowiązki służbowe powoda formalnie określały: zakres czynności z dnia 07 sierpnia 2013 roku, a także zakres czynności dla kwalifikowanego pracownika ochrony podpisany przez pracownika w dniu 15 czerwca 2015 roku.

W ramach dodatkowych czynności powierzono powodowi będące kompetencjami dowódcy zmiany zadania (w tym dostęp do skrzynki nadawczo – odbiorczej, dostęp do sejfu, nadzór nad trasami konwojowymi, obowiązek reagowania na sytuacje losowe, w tym dotyczące rozliczenia kasowego i nieobecności pracowników w pracy, obowiązek współpracy z innymi komórkami strony pozwanej (COG, CUK), prowadzenie nadzoru nad pracownikami na zmianie, przyjmowanie dokumentów i depozytów, prowadzenie dokumentacji obiektu, w tym podpisywanie zleceń konwojowych, obsługiwanie system DotCRM, składanie raportów jako dowódca zmiany, przygotowanie częściowych raportów inkasenckich, kontrolowanie stanu broni i amunicji, ich wydawanie pracownikom, przyjmowanie reklamacji od klientów i prowadzenie uzgodnień telefonicznych w tym zakresie). Ponadto powód pracował w cyklu zmianowym dowódców zmian (8h), wykonywał obowiązki z pomieszczeniu biurowym przeznaczonym dla dowódców zmian.

Zgodnie z zakresem obowiązków dowódcy zmiany zakres jego kompetencji był bardzo szeroki, dlatego prócz kompetencji wspólnych wykonywanych przez każdego z dowódców zmiany szef ochrony rozdzielił indywidualne zadania poszczególnym dowódcom zmian. Kompetencje szczegółowe takie jak prowadzenie czasu pracy, organizacja grafików służbowych czy sporządzanie bilansu kilometrów należało do wyłącznych kompetencji danego kierownika zmiany delegowanego do wykonywania tych czynności.

Od kwietnia 2017 roku powód powrócił do pracy pracownika ochrony w konwoju. Zaczęto mu wypłacać dodatek konwojencki i inkasencki oraz zmieniono mu system czasu pracy. Zaprzestał wykonywania czynności dowódcy zmiany.

Powód zwracał się do strony pozwanej o formalne uregulowanie warunków zatrudnienia na stanowisku dowódcy zmiany oraz zwiększenie wynagrodzenia miesięcznego o 200,00 złotych adekwatnie do powierzonych obowiązków. Strona pozwana odmówiła uwzględnienia wniosku powoda, wskazując iż nie pełni on obowiązków dowódcy zmiany zgodnie z obowiązującym planem ochrony na posterunku w L., a także wskazała że powód dobrowolnie zrezygnował z wewnętrznej rekrutacji na stanowisko dowódcy zmiany.

Sąd Pracy ocenił, iż oparte na art. 18 ^3d k.p., powództwo zasługuje na uwzględnienie bowiem w jego ocenie doszło po stronie pozwanej do zachowań dyskryminujących powoda w ramach stosunku pracy. W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy obejmujący dokumenty oraz zeznania części świadków przyjął, że powód w okresie od lipca 2014 roku do marca 2017 roku wykonywał obowiązki dowódcy zmiany, różniące się od tych jakie powierzano innym kwalifikowanym pracownikom ochrony, wspólne dla dowódców zmian. Zakres obowiązków dowódców zmian był zdecydowanie szerszy od zakresów obowiązków kwalifikowanych pracowników ochrony. Zakres obowiązków poszczególnych dowódców zmian był zróżnicowany.

Poszczególnym dowódcom zmian powierzano jedynie część dodatkowych obowiązków, które były przeznaczone dla grupy pracowników na tym stanowisku. Sąd Pracy nie dał wiary twierdzeniom strony pozwanej zaprzeczającym pełnieniu przez powoda obowiązków dowódcy zmiany. Ustalenia że powód wykonywał pracę dowódcy zmiany ustalił na podstawie twierdzeń powoda, korespondencji e-mail, dzienników służb, gdzie powód wielokrotnie widnieje jako dowódca zmiany a także zeznań świadków. Potwierdza to także stosowany w stosunku do pracownika system czasu pracy, który był odmienny niż system przewidziany dla kwalifikowanych pracowników ochrony, a także to że powód wykonywał obowiązki w biurze przeznaczonym dla dowódców zmian. Nie podzielił stanowiska pozwanej co do tego, że K. S. był jedynie osobą prowadzącą zmianę. Sąd dokonał analizy wykonywanych przez niego na stanowisku dowódcy zmiany czynności a także wyraził przekonanie, że pojęcie osoby prowadzącej zmianę zostało stworzone jedynie na potrzeby postępowania sądowego, wskazując że zadania powierzone powodowi w okresie od lipca 2014 roku do marca 2017 roku odpowiadały swoim zakresem kompetencjom, które powód wykonywał w 2008 roku, kiedy pełnił tymczasowo funkcję dowódcy zmiany.

Sąd uznał, że zachowanie strony pozwanej polegające na powierzeniu powodowi dodatkowych obowiązków dowódcy zmiany i nieprzyznanie mu dodatkowego wynagrodzenia stanowiło przesłankę do uznania, iż pozwany pracodawca dopuścił się nierównego traktowania powoda w zatrudnieniu.

W apelacji od powyższego, zaskarżonego w całości wyroku (...) S.A. z siedzibą w W. zarzuciła:

I.  naruszenie prawa procesowego:

1.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolną ocenę zebranych dowodów oraz dokonanie oceny zgromadzonych dowodów w sposób wybiórczy, sprzecznie z treścią tych dowodów, a w konsekwencji przyjęcie wadliwych ustaleń faktycznych szczegółowo wskazanych w treści apelacji pozwanej, a prowadzących do przyjęcia tezy, że powód w okresie od lipca 2014 r. do marca 2017 r. wykonywał w (...) S.A. Sekcja (...)w L. obowiązki dowódcy zmiany,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, wbrew zgromadzonemu w sprawie materiałowi dowodowemu, że K. S. podczas pracy u pozwanej, w ramach dodatkowych czynności powierzono zadania będące kompetencjami dowódcy zmiany, przy czym czynności te, które Sąd wymienia na stronie 3 wyroku, to w istocie czynności kwalifikowanego pracownika ochrony. Niesłusznie przy wyliczeniu tychże czynności Sąd podaje takie czynności jak: składanie przez powoda raportów dziennych do szefa ochrony jako dowódca zmiany (czynność zaprzeczona, fakt jej niewykonywania został udowodniony przez pozwaną), przyjmowanie i rozliczanie reklamacji od klientów (czynność zaprzeczona, fakt jej niewykonywania został udowodniony przez pozwaną – powód w ogóle nie miał dostępu do zakładki w systemie informatycznym, służącym rozliczaniu reklamacji, co Sąd przyznaje na str. 7 wyroku – rażąca sprzeczność ustaleń faktycznych z materiałem dowodowym),

3.  brak wszechstronnej oceny materiału dowodowego i oparcie rozstrzygnięcia przez Sąd I instancji w zasadzie wyłącznie na zeznaniach powoda i zeznaniach świadków strony powodowej podczas, gdy zeznania świadków strony pozwanej i przedłożone przez pozwaną dokumenty w sposób zgodny, logiczny i wiarygodny świadczą o tym, że powód nie wykonywał wszystkich czynności w Sekcji (...) L., które są zarezerwowane wyłącznie dla etatowych dowódców zmiany, a wykonywane przez powoda czynności (które powód i jego świadkowie kwalifikują wadliwie jako czynność dowódcy zmiany) są de facto czynnościami kwalifikowanego pracownika ochrony, przewidzianymi w zakresie obowiązków na tymże stanowisku,

4.  sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez:

- przyjęcie, iż powód podczas pracy w Sekcji (...) L. wykonywał jakieś czynności przypisane dowódcom zmiany, które wykraczałyby poza zakres obowiązków kwalifikowanego pracownika ochrony podczas, gdy z zeznań świadków strony pozwanej, załączonych dokumentów oraz stwierdzenia samego powoda na rozprawie 27 marca 2018 r. (na pytanie Sądu) wynika wniosek całkowicie przeciwny, iż powód nie miał żadnych, szczególnych obowiązków, które wykraczałyby poza jego zakres obowiązków na stanowisku kwalifikowanego pracownika ochrony, tym samym nie wykonywał u pozwanej pracy dowódcy zmiany,

- przyjęcie, iż o wykonywaniu pracy na stanowisku dowódcy zmiany przez powoda świadczy m.in.: fakt stworzenia dla niego przez przełożonych indywidualnego grafiku pracy, gdy zarówno z zeznań świadków pozwanej jak i zeznań powoda wynika jednoznacznie, iż przyczyną ustalenia indywidualnego harmonogramu pracy powoda było wyłącznie pozytywne rozpatrzenie przez pracodawcę wniosku samego powoda o ustalenie mu indywidualnego czasu pracy (z uwagi na drugą pracę powoda w szkole, którą świadczył w godzinach porannych) i ustalenie czasu pracy powoda w godzinach popołudniowych i tym samym wyznaczenie powodowi (z konieczności podyktowanej takim grafikiem) pracy w miejscu siedziby Sekcji (...) L., w wartowni budynku (...) w L. przy ul. (...)

- przyjęcie przez Sąd w sposób subiektywny i jednostronny, iż powód wykazał w toku postępowania fakt wykonywania czynności na stanowisku dowódcy zmiany, przy całkowitym pominięciu przez Sąd I instancji, iż właśnie w toku postępowania rzekome czynności, które powód wykonywał na stanowisku dowódcy zmiany i które drobiazgowo wymienił w swoim piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2017 r., tj: „rozliczanie reklamacji przez powoda w systemie DOT CRM, weryfikowanie czasu pracy podległych pracowników będących na zmianie, potwierdzanie czasu pracy innych pracowników pozwanej, z osobnych komórek współpracujących z SO Legnica, drukowanie i rozliczanie raportów inkasenta, organizowanie konwojów i kursów specjalnych, nadzorowanie prawidłowości rozliczania kart drogowych, wyjaśnianie rozbieżności występujących pomiędzy Centrum (...), weryfikowanie faktycznego czasu pracy osób zatrudnionych w SO Legnica na umowę zlecenia, weryfikowanie grafiku służbowego, składanie meldunków dziennych do szefa ochrony, udział w spotkaniach szefa ochrony z dowódcami zmian, układanie tras konwojów w systemie (...) i dopisywanie nowych punktów klienta”,

- nie zostały de facto w ogóle wykazane, zostały zaprzeczone przez pozwaną i wykazane niezbicie dowodami z zeznań wszystkich świadków pozwanej oraz licznymi dokumentami, które to dowody wskazują, iż powód żadnej z ww. czynności nie wykonywał, gdyż albo nie miał potrzebnych uprawnień do wykonywania danej czynności, albo określony obowiązek służbowy został przydzielony był do innych osób (co potwierdzili świadkowie: M. R., W. H. (1), Z. B., A. P., G. A.) i zeznania te są wzajemnie zgodne, spójne i wiarygodne oraz korespondują z załączonymi przez pozwaną dokumentami. Sąd całkowicie w uzasadnieniu pominął okoliczność, iż powód rozminął się z prawdą twierdząc, że ww. czynności wykonywał, podczas gdy twierdzenia te są nieprawdziwe i przede wszystkim w toku postępowania w żaden sposób nieudowodnione. Sąd na stronie 7 wyroku sam zresztą stwierdził, iż: „powód istotnie nie wykonywał tych czynności, jednak powierzono mu inne prace, które wykraczały poza warunki umowy o pracę i zakres obowiązków kwalifikowanego pracownika ochrony.” Niedopuszczalne jest to, iż Sąd I instancji potwierdza fakt rozmijania się z prawdą przez powoda, który twierdził, iż min: rozliczał reklamacje w systemie (...) oraz prowadził ewidencję czasu pracy (a w istocie tego nie robił), a jednocześnie Sąd twierdzi, iż zeznania powoda są wiarygodne i zasługują na ich poważne potraktowanie. Nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Sądu, iż zeznania powoda przystają do materiału dowodowego, a wręcz należy przyjąć wniosek całkowicie przeciwny, ze względu na nieprawdziwe stwierdzenia powoda odnośnie rzekomo wykonywanych przez niego czynności u pozwanej, zeznania powoda są niewiarygodne i w dużej części rozmijające się z prawdą;

- przyjęcie, iż wskazane w piśmie powoda z dnia 20 listopada 2017 r i wykazane przez niego czynności takie min.: kontrolowanie stanu broni i amunicji przy przyjęciu zmiany, utrzymywanie stałego kontaktu ze skarbcem, przyjmowanie konwojentów powracających z tras, prowadzenie dokumentacji konwojowej, częściowa obsługa systemu (...), monitorowanie pojazdów(...), wprowadzanie danych do systemów informatycznych - świadczy o wykonywaniu przez powoda czynności dowódcy zmiany, podczas gdy z załączonego do akt sprawy Zakresu obowiązków kwalifikowanego pracownika ochrony (...) oraz zeznań świadków pozwanej wynika jasno, iż wymienione czynności są zamieszczone w części szczegółowej tego Zakresu i nie stanowią one zadań przypisanych wyłącznie do stanowiska Dowódcy zmiany Sekcji (...) L..

Uznanie za wiarygodne i wystarczające dla przyjęcia twierdzenia, że powód wykonywał pracę dowódcy zmiany zeznań świadków strony powodowej, w szczególności S. D., J. P., M. M. (1), R. M., R. P., B. K., przy całkowitym pominięciu zeznań świadków pozwanej i dokumentów przez nią dostarczonych, którzy to świadkowie powoda (co jasno wynika z protokołów rozpraw z dnia 15 lutego 2018 r. i 23 listopada 2018 r.) podczas swoich zeznań nie wymienili żadnej czynności wykonywanej przez K. S. podczas pracy u pozwanej, która nie mieściłaby się w zakresie obowiązków powoda na stanowisku kwalifikowanego pracownika ochrony, takie jak: „funkcje papierowe, wysyłanie konwojów, obsługa sejfu (...), wydawanie broni i amunicji, kontaktowanie się z centrum gotówkowym, obsługa systemu (...), przyjmowanie depozytów, wydawanie kluczy, prowadzenie dziennika zmiany.”

Sąd I instancji niesłusznie przyjął, iż fakt potwierdzenia przez świadków wykonywania przez K. S. wymienionych czynności przemawia automatycznie za przyjęciem, iż powód pracował jako dowódca zmiany, gdy w istocie nie są to żadne czynności szczególne (w przeciwieństwie do tych, które zostały wymienione w tirecie trzecim oraz na str. 8 i 9 poniżej), które nie byłyby ujęte w zakresie obowiązków kwalifikowanego pracownika ochrony i dowódcy zmiany, co doprowadziło do przyjęcia założenia, że wykonywanie zwykłych czynności kwalifikowanego pracownika ochrony przez powoda, które nie są w tym samym czasie wykonywane przez zwykłych pracowników (również świadczących pracę na stanowisku kwalifikowanego pracownika ochrony) automatycznie należy uznać za wykonywanie czynności dowódcy zmiany. Faktem jest jednak, iż kwalifikowani pracownicy ochrony, w zależności od potrzeb pozwanej, mogą w tym czasie wykonywać różne czynności w zależności od decyzji szefa ochrony – jedni mogą jeździć w konwojach, podczas gdy inni obsługiwać ruch konwojów na wartowni przy ul. (...)w L., co nie zmienia w żaden sposób faktu, iż ciągle są to tylko czynności przewidziane na liście znajdującej się w Zakresie obowiązków kwalifikowanego pracownika ochrony i to szef ochrony decyduje (biorąc pod uwagę konieczność zorganizowania prawidłowej pracy podległej mu jednostki), które z danych obowiązków kwalifikowanego pracownika ochrony danej osobie, a określonym czasie przedzieli. Poszczególne zadania wykonywane przez kwalifikowanych pracowników ochrony nie muszą być w danym okresie tożsame (inne zadania będzie miał konwojent, inne pracownik ochrony, który pracuje „na miejscu”, w obiekcie).

- przyjęcie, iż fakt wykonywania przez powoda czynności i służbowych na wartowni budynku (...) S.A. w L. automatycznie przemawia za przyjęciem, że powód był dowódcą zmiany, przy całkowitym pominięciu wyjaśnień świadków strony pozwanej, w szczególności Z. B. oraz W. H. (2), iż z uwagi na prośbę powoda, aby ze względu na wykonywanie drugiej pracy (w szkole) w godzinach porannych, przyjąć dla niego harmonogram czasu pracy w godzinach popołudniowych, co wykluczało udział powoda w konwojach i zdecydowało o skierowaniu powoda do pracy na wartowni, co jest zgodne z jego zakresem obowiązków na stanowisku kwalifikowanego pracownika ochrony (zakres obowiązków, cz. Szczególna, pkt 4-7, 10-12, 18, 27-37).

Wskazane obowiązki kwalifikowanego pracownika ochrony wskazują, iż praca osoby na takim stanowisku może mieć zarówno miejsce w terenie (podczas konwojowania), jak i w obiekcie pozwanej, podczas wykonywania min.: czynności ochrony obiektu, kontroli ruchu osobowo-materialnego na terenie obiektu, wprowadzania danych do systemów informatycznych, wydawania amunicji konwojentom, podejmowania działań zapobiegających powstaniu szkód i zagrożeń dla ochranianego obiektu i mienia, ewidencjonowania czasu pracy pracowników oraz udziale w sporządzaniu harmonogramów, sprawdzaniu stanu zabezpieczenia technicznego obiektu.

5.  przepisu art. 233 § 1 w związku z art. 328 § 1 k.p.c., przejawiające się tym, że Sąd I instancji wydając zaskarżony wyrok w istocie dokonał wybiórczej i nieobiektywnej oceny materiału dowodowego, co przejawia się brakiem pogłębionej analizy zeznań świadków strony pozwanej oraz dostarczonych dokumentów. Zeznania świadków strony pozwanej zostały przez Sąd i instancji potraktowane w sposób pobieżny, podczas gdy wykazały one ponad wszelką wątpliwość, iż powód nie wykonywał następujących czynności u strony pozwanej: rozliczanie reklamacji przez powoda w systemie (...), drukowanie i rozliczanie raportów inkasenta, organizowanie konwojów i kursów specjalnych, nadzorowanie prawidłowości rozliczania kart drogowych, wyjaśnianie rozbieżności występujących pomiędzy Centrum (...), weryfikowanie faktycznego czasu pracy osób zatrudnionych w SO Legnica na umowę zlecenia, weryfikowanie grafiku służbowego, składanie meldunków dziennych do szefa ochrony, udział w spotkaniach szefa ochrony z dowódcami zmian, ustalanie tras konwojów w systemie (...) i dopisywanie nowych punktów klienta, a także czynności wymienionych szczegółowo na str. 8 i 9 w treści uzasadnienia apelacji.

Sąd I instancji zbagatelizował fakt, iż powód podając w pozwie i w piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2017 r. ww. czynności jako wykonywane przez siebie u pozwanej, podaje nieprawdziwe informacje, co zostało przez pozwana stwierdzone w piśmie procesowym z dnia 06 grudnia 2018 r. oraz wykazane zeznaniami świadków i ta okoliczność ma ogromne znaczenie dla rozważenia istoty przedmiotowej sprawy.

Ponadto Sąd I instancji nie wyjaśnił w uzasadnieniu wyroku, jak ustosunkował się do wskazanych i udowodnionych przez pozwaną (a również bardzo istotnych dla sprawy) kwestii takich jak: fakt niebrania udziału powoda w spotkaniach organizowanych w każdym tygodniu przez szefa ochrony dla dowódców zmian, fakt niepodpisania Planu Ochrony Obiektu przy ul. (...)w L. przez powoda (podczas, gdy obowiązek ten mieli wszyscy etatowi dowódcy zmian), fakt niewyjeżdżania przez powoda na konwoje organizowane przez szefa ochrony dla dowódców zmian, fakt samowolnego wpisywania się powoda do księgi zmiany jako dowódca zmiany, pomimo próśb przełożonego o zmianę swojego postępowania w tym zakresie, fakt nieposiadania uprawnień koniecznych do pełnej (...), które są przydzielane tylko etatowym dowódcom zmian.

6.  Przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i uznanie, że omyłka W. H. (3) zawarta w korespondencji mailowej, w której świadek nazwał powoda dowódcą zmiany ma taka rangę, iż przesądza o prawdziwości twierdzeń powoda, że wykonywał pracę na stanowisku dowódcy zmiany u pozwanej oraz, iż dopisanie przez Z. B. (na prośbę powoda, który przez pół dnia znajdował się poza SO Legnica i nie docierały do niego informacje z sekcji) do grupy mailowej dla dowódców zmiany, świadczy o tym, iż K. S. wykonywał zadania etatowego dowódcy zmiany.

II. prawa materialnego, art. 18 ³ a-c k.p. poprzez niewłaściwe zastosowanie, przyjęcie, iż zachodzą w sprawie przesłanki do przyjęcia, że pracodawca dopuścił się naruszenia przepisów prawa pracy w postaci nierównego traktowania pracowników w zatrudnieniu, skutkiem czego Sąd I instancji bezpodstawnie uznał, iż zachowanie pozwanej wobec powoda wyczerpuje znamiona czynu określonego art. 18 ³ a-c k.p., co przejawiało się (zdaniem Sądu) w powierzaniu powodowi zadań służbowych, przypisanych dla dowódców zmiany.

Wskazując na powyższe strona pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów postępowania przed Sądami I i II instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, ewentualnie – przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od strony pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem wbrew jej zarzutom, jej podstawę stanowią wolne od wad istotne dla rozstrzygnięcia ustalenia faktyczne, wszechstronna i obiektywna ocena zebranego materiału dowodowego oraz właściwa ocena prawna.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że w sprawie zebrany został bardzo obszerny materiał dowodowy i nie wszystkie wynikające z niego istotne fakty znalazły odzwierciedlenie w poczynionych przez Sąd I instancji ustaleniach faktycznych. W uzupełnieniu zatem tych ustaleń należy zauważyć, iż „od 2014 r. zmianę mógł prowadzić pracownik kwalifikowany”, który „… miał część obowiązków dowódcy zmiany.” C. H. wyznaczał powoda „… do służb, bo on jako jedyny się nadawał. Znał się na wszystkim.” (por. zeznania świadka C. H., k. 527v.-528). Powód pełnił zastrzeżone dla dowódcy zmiany obowiązki osoby prowadzącej zmianę i w ramach tych obowiązków wydawał dokumenty, wydawał i rozliczał broń oraz amunicję, organizował i wysyłał konwoje, kierował pracą podległych pracowników, prowadził instruktaż (wskazywał sposób wykonania zadań), prowadził ewidencję czasu pracy na etapie dziennika zmiany, dokumentację konwojową, wpisywał czas pracy w dzienniku zlecenia, książce transportu, zdawał raport po służbie, musiał mieć kontakt z kasą, rozliczał inkasentów z tras (zeznanie świadków: Z. B., k. 526v.-529v. i C. H., k. 527v.-528, A. P., k. 528v.-529, J. K., k. 529). Powód dysponował kluczami do sejfu, przyjmował depozyty (zeznanie świadków: M. M. (1), k. 372v., M. M. (2), k. 373). Poza funkcją dowódcy zmiany przyjęło się pojęcie osoby prowadzącej zmianę, jako „… taki substytut pojęcia dowódcy zmiany”. (por. zeznanie świadka M. R., k. 529v.). Poza dowódcą zmiany uprawnioną do otwierania i zamykania sejfu (...) była jeszcze osoba prowadząca zmianę (zasady użytkowania sejfu (...), k. 262). Pracownik, który prowadził zmianę miał część obowiązków dowódcy zmiany (por. zeznanie świadka C. H., k. 527v.). Powód wykonywał część wspólną dla wszystkich dowódców zmiany (por. pismo powoda z dnia 20 listopada 2017 r,., k. 205). K. S. nie wykonywał niektórych czynności przypisanych do stanowiska dowódcy zmiany;

- nie brał udziału w spotkaniach dowódców zmian, nie układał tras konwojów (zeznania świadka M. R., k. 529v.-530),

- nie rozliczał czasu pracy, kilometrów, rozbieżności,

- nie przygotowywał raportu inkasenta (drukowane głównie w soboty) (zeznanie świadka Z. B., k. 527),

- nie sporządzał grafików służb, nie planował urlopów, nie układał tras konwojów (czynności te wykonywał zatrudniony w charakterze dowódcy zmiany C. H., k. 527v.-528, zeznanie świadka J. K., k. 529),

- nie przygotowywał raportów inkasenta na cały tydzień (zeznanie świadków: A. P., k. 529 i M. R., k. 529v.).

- nie miał przydzielonych dodatkowych obowiązków, nie miał dostępu do zakładki reklamacje (wyjaśnienia powoda, k. 532v.). Były to dodatkowe czynności podzielone pomiędzy dowódców zmian, wykonywane w powierzonym każdemu z nich zakresie. Na zmianach było 6-8 osób i wszystkie te osoby podlegały dowódcy zmiany (zeznanie świadka J. P., k. 372). Powód nie wykonywał wszystkich obowiązków dowódcy zmiany (zeznanie świadka S. D., k. 373v.).

Powszechnie w czasie pełnienia służb powód był traktowany jak dowódca zmiany (maile: k. 8, 10, zeznania świadków). Posiadane przez powoda umiejętności i wyższe wykształcenie, w opinii bezpośredniego przełożonego – Szefa ochrony Z. B. – efektywnie zostają wykorzystywane podczas zlecania K. S. zadań na posterunku w L. (pismo (...) Dyrektora ds. (...) z dnia 02 sierpnia 2016 r., k. 24 oraz mail, k. 210).

Wynikające z uzasadnienia zaskarżonego wyroku i powyżej przytoczone dodatkowe fakty wskazują na to, że formalnie zatrudnionemu początkowo w charakterze pracownika ochrony, a od 01 stycznia 2016 r. kwalifikowanego pracownika ochrony K. S. faktycznie w spornym powierzano obowiązki kierownicze związane z prowadzeniem zmiany, z zasady zastrzeżone dla dowódcy zmiany. Poza powodem analogicznych obowiązków nie powierzano któremukolwiek z pozostałych kwalifikowanych pracowników ochrony. Pomimo wieloletniego faktycznego wykonywania przez powoda według z góry ustalonego grafiku służb obowiązków dowódcy zmiany i faktycznego prowadzenia zmian, strona pozwana nie dostosowała zakresu tych obowiązków do wynikających z umowy o pracę warunków jego zatrudnienia. Zakresami czynności z dnia 07 sierpnia 2013 r. i 15 czerwca 2015 r. nie nałożono na powoda obowiązku wykonywania takich, wykraczających poza ich zakres obowiązków jak: wydawanie dokumentów, wydawanie i rozliczanie broni i amunicji, organizowanie i wysyłanie konwojów, kierowanie pracą podległych pracowników, prowadzenie instruktażu (wskazywanie sposobu wykonania zadań), ewidencji czasu pracy i prowadzenie dziennika zmiany, dokumentacji konwojowej, wpisywanie czasu pracy w dzienniku zlecenia, książce transportu, zdawanie raportu po służbie, obsługa kasy, rozliczanie inkasentów z tras. To wszystko są dodatkowe obowiązki nierozerwalnie związane z prowadzeniem zmiany – w charakterze dowódcy, czy też „prowadzącego zmianę”, nie objęte zakresem obowiązków K. S.. Wskazane zakresy czynności obejmują w istocie obowiązki nierozerwalnie związane z konwojowaniem/transportowaniem oraz ochroną i zabezpieczeniem mienia. Zakresy czynności co prawda uprawniały powoda do wydawania, przyjmowania broni, amunicji oraz środków przymusu bezpośredniego, ale – co szczególnie należy podkreślić - tylko w razie potrzeby. Tymczasem wymienione czynności powód wykonywał regularnie z chwilą objęcia i zakończenia każdej kolejnej zmiany. Zgodnie z tymi zakresami, na powodzie ciążył obowiązek przejęcia obowiązków wyłącznie nieobecnego dowódcy zmiany. W realiach rozpoznanej sprawy powód obowiązki takie obejmował zgodnie z góry ustalonym grafikiem, a nie w ramach zastępstwa nieobecnego dowódcy zmiany.

W kwestii zarzutów wskazujących na błędne ustalenia faktyczne i ocenę zebranego materiału należy podzielić wyrażone w apelacji stanowisko, iż – na co wskazują powyższe rozważania - powód nie wykonywał wszystkich zastrzeżonych dla dowódcy zmiany obowiązków. Nie jest jednak przy tym istotne ustalanie jednostkowych poszczególnych czynności, których faktycznie nie mógł wykonywać i nie wykonywał, gdyż nie to stanowi istotę sprawy. Zebrany w sprawie materiał nie pozostawia bowiem wątpliwości, że jednak K. S. wykonywał co najmniej te z nich, które były wspólne dla wszystkich dowódców zmian, a których poza powodem nie wykonywał którykolwiek z pozostałych kwalifikowanych pracowników ochrony. Obowiązki te powód wykonywał na równi z dowódcami zmian, zgodnie z ustalonymi wyłącznie dla tej grupy pracowników grafikami służb.

Także dokonana ocena zebranych dowodów nie jest wbrew subiektywnemu przekonaniu strony pozwanej stronnicza i wybiórcza, jak również nie jest sprzeczna z zebranym materiałem dowodowym. Należy bowiem zauważyć, iż zarówno zeznania świadków powoda jak i strony pozwanej w istotnych dla rozstrzygnięcia kwestiach są spójne. Z zeznań tych wyłania się bowiem, taki obraz, iż powodowi systematycznie, w sposób zorganizowany i z góry zaplanowany, analogicznie jak osobom wykonującym pracę dowódcy zmiany, powierzano nieprzewidziane dla jego stanowiska obowiązki, właściwe dla mającego kierowniczy charakter stanowiska dowódcy zmiany. Z zeznań tych wynika, że w spornym okresie powód nie wykonywał określonej umową o pracę pracy kwalifikowanego pracownika ochrony, gdyż faktycznie jego obowiązkiem było charakterystyczne dla stanowiska dowódcy zmiany kierowanie zmianą. W tym zakresie należy także podkreślić, że zlecanie powodowi zadań na posterunku, nie zaś „zadań konwojowych” spowodowane jest tym, że posiadane przez (powoda) umiejętności i wyższe wykształcenie, w opinii bezpośredniego przełożonego – Szefa ochrony Z. B. – efektywnie zostają wykorzystywane podczas zlecania (…) zadań na posterunku …” (pismo (...) Dyrektora ds. (...) S. M., k. 24). Poza tym – na co wskazuje świadek C. H. (k. 528) – wyznaczał powoda „… do służb, bo on jako jedyny się nadawał. Znał się na wszystkim.” Brak jest przy tym w sprawie takiego materiału, który wiarygodnie wskazywałby na to, że sugerowane w apelacji powierzanie K. S. pracy na stanowisku dowódcy zmiany wynikało z ustalenia dla niego indywidualnego czasu pracy ze względu na jego drugą pracę w szkole i ta okoliczność przesądziła o tym, że powód nie wykonywał pracy zgodnie z zajmowanym stanowiskiem pracy. Wskazywane na tę okoliczność dowody (zeznania świadków Z. B. i W. H. (1)) nie potwierdzają tego, że kierowanie powoda do pracy wynikało z tego, iż powód podjął dodatkową pracę. Rzeczywista przyczyna kierowania powoda do pracy na posterunku wynika w przekonaniu Sądu ze wskazanego wyżej pisma i zeznania C. H..

W świetle ustalonych w sprawie istotnych faktów oraz powyższych rozważań nie znajdują w przekonaniu Sądu Okręgowego racjonalnego uzasadnienia zarzuty sugerujące naruszenie prawa procesowego.

Nie zasługuje także na uwzględnienie zarzut wskazujący na naruszenie art. 18 ³ a-c k.p. W tym zakresie Sąd Okręgowy w pełni podziela ocenę prawną jakiej dokonał Sąd I instancji, szczególnie że poza sformułowaniem tego zarzutu strona pozwana nie przytoczyła na jego uzasadnienie jakichkolwiek argumentów. W tym zakresie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 18 ^3c § 3 k.p. pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku (por. postanowienie Sąd Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 14 marca 2018 r., II PK 125/17; Legalis numer 1770322). Zebrany materiał nie pozostawia wątpliwości, że powód miał porównywalne z tymi jakie posiadali dowódcy zmian kwalifikacje i nie mniejsze od nich doświadczenie zawodowe, skrzętnie przez stronę pozwaną świadomie wykorzystywane. Prowadząc zaś na analogicznych jak etatowi dowódcy zmian zasadach zmiany powód ponosił także adekwatną do dowódców odpowiedzialność i nie mniejszy wysiłek

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. pozbawioną uzasadnionych podstaw apelację oddalił.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i § 10 ust. 1pkt 1 w związku z § 9 ust. 1 pkt 1 i § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800, ze zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 1668).

SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz SSO Jacek Wilga SSO Krzysztof Główczyński