Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekr. sądowy Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2017 r. w Legnicy

sprawy z wniosku C. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego

na skutek odwołania C. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 stycznia 2016 r.

znak (...)

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 11 stycznia 2016 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy C. C. prawo do ponownego ustalenia wysokości kapitału początkowego przy przyjęciu wysokości podstawy kapitału początkowego z 10 lat kalendarzowych od 01 stycznia 1974 r. do 31 grudnia 1983 r. wynoszącej 1.417,82 zł (jeden tysiąc czterysta siedemnaście złotych 82/100), wartości wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego 116,13% wartości kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 r. w kwocie 121.445,72 zł (sto dwadzieścia jeden tysięcy czterysta czterdzieści pięć złotych 72/100),

II.  oddala dalej idące odwołanie.

Sygn. akt: VU 304/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 stycznia 2016r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. ponownie ustalił wnioskodawcy C. C. wartość kapitału początkowego, który- na dzień 01 stycznia 1999r.- wyniósł 98006,37zł.

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1 stycznia 1974r. do 31grudnia1983r. Wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosił 80,73% .

Ponadto do obliczenia wartości kapitału początkowego przyjęto:

- okresy składkowe w wymiarze 19 lat, 11 miesięcy i 22 dni ( tj. 239 miesięcy) i okresy nieskładkowe w wymiarze 1 miesiąca,

- współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998r. – wieku oraz okresu składkowego i nieskładowego – wynoszący 72,75%,

- średnią dalszego trwania życia – wyrażoną w miesiącach dla osób w wieku 62 lat- wynoszącą w przypadku wnioskodawcy 209 miesięcy ( komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999r. w sprawie tabeli średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12 , poz. 173) .

Do uwzględnienia wartości kapitału początkowego ZUS Oddział w O. nie uwzględnił dochodów w kwotach :

- za 1980r. - 81427,00zł ,

- za 1981r.- 141170,00zł ,

- za 1982r.- 161393,00zł ,

- za 1983r.- 181888,00zł .

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał ,iż powodem nieuwzględnienia wyżej wymienionych dochodów były rozbieżności w wysokości zarobków za lata 1980-1983r. wskazanych w zaświadczeniach z dnia 17 stycznia 2001r. i 24 kwietnia 1995r.

Wnioskodawca wniósł odwołanie od tej decyzji , domagając się przyjęcia do ustalenia wartości kapitału początkowego wynagrodzenia jak w decyzji dnia 21 marca 2012r. Tym samym zarzucił, że ZUS Oddział w O. niesłusznie przyjął za lata 1980-1983 minimalne wynagrodzenie zamiast wynagrodzenia uznanego i przyjętego w wyżej wskazanej decyzji .

Ponadto wnioskodawca domagał się zaliczenia okresu pracy na terenie Niemiec w okresach wskazanych w kwestionariuszu dołączonym do odwołania tj. :

- od 04 maja 1991r. do 03 sierpnia 1991r. ,

- od 03 listopada 1991r. do 20 grudnia 1991r.,

- od 01 września 1992r. do 30 listopada 1992r. ,

- od 01 maja 1992r. do 30 czerwca 1992r. ,

- od 05 marca 1994r. do 25 marca 1994r. ,

- od 01 października 1996r. do 15 listopada 1996r.,

- od 15 września 1997r. do 15 listopada 1997r. ,

- od 05 października 1998r. do 15 listopada 1998r. ,

- od 01 października 1999r. do 06 listopada 1999r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. wniósł o jego oddalenie .

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał , że przy ustaleniu prawa do emerytury ZUS dokonał ponownej analizy akt i ustalił , że w decyzji z dnia 21 marca 2012r. o ustaleniu kapitału początkowego błędnie ustalono wartość kapitału początkowego z uwagi na istotne rozbieżności w wynagrodzeniach za lata : 1980,1981,1982,1983 podanych przez pracodawcę w zaświadczeniach o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 24 kwietnia 1995r. ( karta 55 tom I akt ) oraz z dnia 17 stycznia 2001r. ( karta 4 tomu II akt ). W tej sytuacji do ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego - w zaskarżonej decyzji- za okres od 01 stycznia 1980r. do 31 grudnia 1983r. przyjęto minimalne wynagrodzenie pracowników – na podstawie art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej .

Dodatkowo wskazano , że nie uwzględniono do stażu pracy wymienionych - w załączonym do odwołaniu kwestionariuszu - okresów pracy w Niemczech . Okresy takie zaliczane są na podstawie potwierdzenia niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej . Instytucja niemiecka w zaświadczeniu (...) z dnia 24 marca 2010r. nie potwierdziła żadnych okresów ubezpieczenia wnioskodawcy na terenie Niemiec ( karty 90-94 tom III )

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca C. C. urodził się dnia (...)

Do dnia 23 grudnia 2015r. C. C. był uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy i pobierał świadczenie z tego tytułu .

W dniu 07 czerwca 2011r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie kapitału początkowego .

ZUS Oddział w O. wydał w dniu 21 marca 2012r. decyzję – znak (...) . W decyzji tej do ustalenia wysokości kapitału pocztowego wyliczonego na dzień 01 stycznia 1999r. organ rentowy przyjął wynagrodzenie wskazane w Rp-7 wystawionym przez zakład pracy w dniu 17 stycznia 2001r. tj.

- za 1980r. - 81427,00zł ;

- za 1981r.- 141170,00zł ;

- za 1982r.- 161393,00zł ;

- za 1983r.- 181888,00zł .

W dacie wydania decyzji z dnia 21 marca 2012r. o ustaleniu kapitału początkowego w aktach ubezpieczeniowych znajdowało się zaświadczenie z dnia 24 kwietnia 1995r. wystawione przez zakład pracy Spółkę (...) w L. , w którym wskazano inne wynagrodzenie za ten sam okres co w zaświadczeniu z dnia 17 stycznia 2001r.

W Rp-7 wydanym dnia 24 kwietnia 1995r. wskazano , że C. C. osiągnął wynagrodzenie :

- za 1980r. - 80992,00zł ;

- za 1981r.- 124822,00zł ;

- za 1982r.- 186495,00zł ;

- za 1983r.- 190076,00zł .

Zaświadczenie z dnia 24 kwietnia 1995r. wystawione zostało na podstawie kart wynagrodzeń.

W legitymacji ubezpieczeniowej serii (...)nr (...) wystawionej na imię i nazwisko wnioskodawcy za lata 1980-1983 wpisane zostało takie samo wynagrodzenie jak wskazane w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionym dnia 24 kwietnia 1995r.

Dnia 15 stycznia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wydał decyzję o przyznaniu emerytury C. C. z urzędu w kwocie zaliczkowej - znak (...) .

W decyzji przyznano zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od dnia (...)tj. od miesiąca , w którym C. C. osiągnął ustawowy wiek emerytalny - 65 lat i 09 miesięcy .

W związku z przyznaniem prawa do emerytury ustało z dniem(...)prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy .

Wysokość emerytury została obliczona na kwotę 1657,92 zł, w oparciu o art. 26 ustawy emerytalnej. Ustalając wysokość świadczenia organ rentowy przyjął kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 29392,45zł, a kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 321092,53 zł.

d owód:

- akta emerytalno- rentowe ZUS: Tom I k. 55 ; tom II . 4; tom III .90-94,tomIV . 188-189,195-196, tom VI,

- kwestionariusz dołączony do odwołania k. 3,

- ksero legitymacji ubezpieczeniowej serii(...)nr (...) k. 39-45.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Na wstępie należy zauważyć, że stan faktyczny niniejszej sprawy nie budził wątpliwości, a spór sprowadzał się do ustalenia prawidłowej wysokości kapitału początkowego, co miało wpływ na prawidłowość ustalonej wysokości emerytury, przyznanej wnioskodawcy od dnia 23 grudnia 2015r. Z tych powodów Sąd postanowił pominąć dowód z przesłuchania wnioskodawcy, gdyż przedmiot sprawy sprowadzał się do zagadnienia prawnego pozostającego w kognicji sądu.

Emerytura została przyznana wnioskodawcy decyzją organu rentowego z dnia 15 stycznia 2016 r. – z urzędu i w kwocie zaliczkowej .

Podstawę prawną decyzji stanowił art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych . Emerytura przysługująca wnioskodawcy, zgodnie z art. 26 ustawy stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia, na którą składają się: kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji oraz kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego, przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego.

Wobec osiągnięcia przez wnioskodawcę ustawowego wieku emerytalnego ( 65 lat i 09 miesięcy ), koniecznym było ponowne ustalenie wysokość kapitału początkowego.

Instytucja kapitału początkowego służy odtworzeniu teoretycznej składki na ubezpieczenie społeczne osobom urodzonym po 1948 r. za okresy pracy (ubezpieczenia) przypadające przed 1999 r., gdyż przed 1999 r. ZUS nie był zobowiązany do prowadzenia indywidualnych kont ubezpieczonych.

W myśl art. 174 ust. 1 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (ust. 2).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (art. 174 ust. 3). Do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. (art. 174 ust. 7). Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. Współczynnik ten oblicza się według ustalonego w ustawie wzoru (art. 174 ust. 8). Wzór ten przewiduje uwzględnienie m.in. wieku ubezpieczonego oraz osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. stażu ubezpieczeniowego, który oznacza udowodniony okres składkowy i nieskładkowy. Zgodnie z art. 174 ust. 9a ustawy emerytalno-rentowej, staż ubezpieczeniowy i wymagany staż, o których mowa w ust. 8, określa się w dniach, jeżeli jest to dla ubezpieczonego korzystniejsze.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie, Sąd uznał, że za lata 1980-1983 w legitymacji ubezpieczeniowej – oznaczonej w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia - wskazano takie same wynagrodzenie jak w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionym przez zakład pracy w dniu 24 kwietnia 1995r. ( kata 55 tomu I akt ubezpieczeniowych ) .

W konsekwencji do ustalenia wskaźnika wysokości kapitału początkowego sąd uwzględnił wynagrodzenie w następującej wysokości :

- za 1980r. - 80992,00zł ;

- za 1981r.- 124822,00zł ;

- za 1982r.- 186495,00zł ;

- za 1983r.- 190076,00zł .

Jest to bowiem wysokość wynagrodzenia potwierdzona w dwóch dokumentach: legitymacji ubezpieczeniowej , w której znajdują się chronologiczne wpisy – potwierdzone przez zakład pracy , a dotyczące wysokości łącznego , rocznego wynagrodzenia za pracę w latach: 1980, 1981,1982,1983 ( karta 83 wyżej wymienionego dokumentu ) i zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawione dnia 24 kwietnia 1995r.

Przy wliczeniu w/w wynagrodzenia wysokość podstawy wymiaru kapitału początkowego z 10 lat kalendarzowych tj. od 01 stycznia 1974r. do 31 grudnia 1983r. wynosi 1417,82zł , a wskaźnika podstawy kapitału początkowego wynosi 116,13%.

Wartość kapitału początkowego – na dzień 01 stycznia 1999r. – wynosi 121445,72zł .

Reasumując sąd – na podstawie art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.- orzekł jak w pkt. I wyroku .

Dalej idące odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie .

Z przyczyn wymienionych w niniejszym uzasadnieniu sąd uznał , że wynagrodzenie wskazane w zaświadczeniu Rp-7 z dnia 17 stycznia 2001r. ( karta 4 tom II ) nie może zostać wliczone do podstawy wymiaru kapitału początkowego , gdyż pozostaje w sprzeczności z dwoma jednobrzmiącymi dokumentami , w których wskazano wynagrodzenie za lata 1980,1981,1982,1983- w takiej samej wysokości .

W postępowaniu przeprowadzonym w niniejszej sprawie sąd nie miał możliwości sprawdzenia prawidłowości sporządzenia zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 17 stycznia 2001r. , gdyż nie zostały nadesłane akta osobowe wnioskodawcy za spornym okres zatrudnienia wraz z listami płac i kartami zarobkowymi .

Zatem podstawę rozstrzygnięcia w sprawie stanowiły dokumenty znajdujące się w aktach rentowo- emerytalnych oraz przedłożone przez wnioskodawcę ( uwierzytelniona kopia legitymacji ubezpieczeniowej serii(...) nr(...)) .

W konsekwencji sąd – kierując się okolicznościami wskazanymi w niniejszym uzasadnieniu – przyjął do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzenie z zaświadczenia Rp-7 z dnia 24 kwietnia 1995r. Wysokość wynagrodzeń za poszczególne lata spornego okresu pozostaje w zgodności z wpisami wynagrodzeń , dokonanymi przez zakład pracy w legitymacji ubezpieczeniowej wnioskodawcy .

Za niezasadny sąd uznał ponadto zarzut wnioskodawcy dotyczący nie wliczenia przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji okresów pracy w Niemczech , wymienionych w części wstępnej niniejszego uzasadnienia .

W aktach ubezpieczeniowych znajduje się bowiem pismo niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej tj. zaświadczenie (...) z dnia 24 marca 2010r., w którym nie potwierdzono żadnych okresów ubezpieczenia na terenie Niemiec C. C. ( karty 90-94 tom III ).

W tym stanie sprawy sąd uznał stanowisko ZUS Oddział w O. – przedstawione w zaskarżonej decyzji – za prawidłowe . Tylko bowiem okresy ubezpieczenia w Niemczech , potwierdzone przez niemiecką instytucję ubezpieczeniową , stanowią podstawę do wliczenia tych okresów do stażu pracy przez instytucję ubezpieczeniową polską.

W konsekwencji sąd – kierując się treścią art. 477 ¹⁴§1 k.p.c.- orzekł jak w pkt. II wyroku ,gdyż nie znalazł podstaw do uwzględnienia żądania odwołania w wyżej wymienionych zakresach .