Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSO Jacek Wilga

Sędziowie: SSO Andrzej Marek (spr.)

SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Ewa Sawiak

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa W. P.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w Lubinie

z dnia 16 września 2014 roku

sygn. akt IV P 177/14

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 września 2014 r. Sąd Rejonowy w Lubinie oddalił powództwo W. P. o przywrócenie do pracy wniesione przeciwko pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L.. Sąd I instancji uznał, że uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia stosunku pracy powoda były zmiany organizacyjne (zmiana schematu organizacyjnego wraz ze zmniejszoną etatyzacją), co skutkowało rzeczywistą likwidacją etatu powoda, a prawidłowość doboru pracowników do zwolnienia nie była przez powoda kwestionowana.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód zarzucają naruszenie przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę za wypowiedzeniem polegające na podaniu przyczyny nierzeczywistej. W ocenie powoda zmiana schematu organizacyjnego sama w sobie nie może być przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę. Argumentacja spółdzielni dotycząca kwestii ekonomicznych także nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż obniżanie kosztów finansowych (celem zapewnienia płac zarządowi) jest niedopuszczalną praktyką podjęta wbrew zasadom współżycia społecznego. Wskazując na te zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i „ uwzględnienie odwołania w całości”.

Strona pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o oddalenie apelacji powoda.

Sąd Okręgowy – na podstawie prawidłowych ustaleń poczynionych przez Sad Rejonowy - zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie, gdyż nie dostarczyła argumentów mogących skutecznie podważyć ustalenia faktyczne oraz prawidłowe zastosowanie przez Sad Rejonowy – do tych ustaleń – przepisów prawa materialnego.

Utrwalony jest pogląd, że przyczyny organizacyjne i ekonomiczne, związane ze zmianami strukturalnymi w zakładzie pracy, skutkującymi koniecznością dokonania likwidacji stanowisk pracy, mogą stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia stosunku pracy. Dla uznania likwidacji stanowiska pracy za rzeczywistą i uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia, wystarczające jest przy tym, że decyzja o likwidacji jest na tyle zaawansowana, że nie ma wątpliwości co do jej przeprowadzenia. Formalna likwidacja stanowiska nie musi zbiegać się zatem w czasie z jego faktyczną likwidacją. Faktyczna likwidacja może nastąpić ostatecznie dopiero po rozwiązaniu z pracownikiem umowy o pracę na skutek wypowiedzenia. Dlatego uzasadnione jest dokonanie wypowiedzenia umowy o pracę już w momencie podjęcia decyzji o likwidacji stanowiska, jeżeli z dużym prawdopodobieństwem, graniczącym z pewnością, można zakładać, że decyzja ta zostanie zrealizowana. W takim stanie rzeczy nie można uznać, że likwidacja jest pozorna, a przyczyna wypowiedzenia fikcyjna (por. wyroki SN z 19 maja 2011 r., III PK 75/10 oraz z 12 lipca 2001 r., I PKN 733/00).

Tak właśnie było w niniejszej sprawie. Jak prawidłowo bowiem ustalił Sąd Rejonowy, Rada Nadzorcza - na wcześniejszy wniosek zarządu Spółdzielni – uchwałą z 19 maja 2014 r. dokonała zmian w schemacie organizacyjnym, co skutkowało miedzy innymi likwidacją etatu powoda. Wbrew sugestiom powoda zmiany organizacyjne nie były pozorne – weszły bowiem w życie. Jak wynika z dowodów zgromadzonych przez sąd Rejonowy (miedzy innymi zeznania świadka B. K. oraz przesłuchanie prezesa strony pozwanej) obowiązki powoda zostały rozdzielone pomiędzy innych pracowników. Takie działanie pracodawcy nie naruszało przepisów. Jak trafnie bowiem wskazał SN w wyroku z 4 grudnia 2013 r. (II PK 67/13) czynności wykonywane przez pracownika na likwidowanym stanowisku pracy mogą być powierzane innym pracownikom zatrudnionym na innych stanowiskach pracy, a także osobom lub podmiotom niepozostającym z pracodawcą w stosunku pracy. Takie działanie jest dopuszczalnym i nieograniczonym prawem pracodawcy, wykonywanym w ramach swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Prowadzi to do sytuacji, w której dochodzi do likwidacji stanowiska pracy danego rodzaju, pomimo że zadania przypisanego do tego stanowiska ( w całości lub w części) są nadal wykonywane na rzecz pracodawcy.

Słusznie także zauważył Sąd Rejonowy, że kwestia czy występuje potrzeba dokonania określonych zmian organizacyjnych, w tym likwidacji stanowiska, należy do autonomicznej sfery działalności pracodawcy, która pozostaje poza kontrola sądu pracy. Wszelkie zatem sugestie powoda dotyczące nieuzasadnionego (w jego ocenie) ekonomicznie działania w tym zakresie pracodawcy nie mogły zostać uwzględnione. Za gołosłowne (bo nie poparte żadnymi dowodami) należy także uznać zarzuty dotyczące naruszenia przez pracodawcę zasad współżycia społecznego.

Nie było zatem żadnych argumentów pozwalających na jakąkolwiek korektę zaskarżonego wyroku, dlatego apelacje oddalono (art. 385 k.p.c.).