Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

POSTANOWIENIE

Dnia 11 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Legnicy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Wilga

po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2013 roku w Legnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. O.

przeciwko J. R.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w Lubinie

z dnia 31 maja 2013 roku

sygn. akt IVP-Pm 27/13

postanawia:

I.  zażalenie oddalić,

II.  zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Lubinie postanowieniem z dnia 31 maja 2013 roku przyznał świadkom R. B. i D. S. należności z tytułu kosztów stawiennictwa do Sądu i kosztami tymi, w łącznej kwocie 230 zł, obciążył pozwanego.

W uzasadnieniu stwierdził, iż zgodnie z art. 277 kpc świadek ma prawo żądać zwrotu wydatków koniecznych, związanych ze stawiennictwem w Sądzie, a ponadto wynagrodzenia za utratę zarobku. Zgodnie z art. 86 uksc świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży. Mając na uwadze fakt, że świadkowie B.i S. zostali zawnioskowani przez pozwanego, reprezentowanego przez adwokata i po uprzedzeniu przez Sąd, że z uwagi na miejsce zamieszkania winni oni być słuchani w drodze pomocy prawnej, oraz złożeniu pisemnego oświadczenia, że świadkowie nie będą wnioskować o zwrot kosztów – Sąd uznał za zasadne stosowanie art. 103 kpc i obciążenie tymi kosztami pozwanego, pomimo oddalenia powództwa.

Postanowienie powyższe zaskarżył zażaleniem pozwany w zakresie obciążającym go kosztami stawiennictwa świadków i domagał się jego zmiany poprzez obciążenie nimi powoda, który sprawę przegrał.

Argumentował, iż rozstrzygnięcie o kosztach procesu w sprawie winno nastąpić w oparciu o przepis art. 98 kpc. Przesłuchani świadkowie ujawnili okoliczności przydatne do rozstrzygnięcia sprawy. Zastosowanie art. 103 kpc było niezasadne. Pozwany nie miał bowiem wpływu na fakt, że świadkowie pomimo wcześniejszych deklaracji złożyli wnioski o zwrot kosztów stawiennictwa. W tej sytuacji trudno było uznać zachowanie pozwanego za niesumienne lub oczywiście niewłaściwe.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie jest zasadne. Poza sporem pozostaje, iż postępowanie sądowe winno być prowadzone z uwzględnieniem zasady optymalizacji jego kosztów. Przy uwzględnieniu wskazanych przez Sąd I instancji regulacji art. 277 kpc i art. 86 uksc przyjąć należy, iż przewidziana przez przepisy prawne możliwość przeprowadzenia części postępowania dowodowego przez sąd wezwany służyć ma także temu celowi. W rozpoznawanej sprawie świadkowie R. B. i D. S. z uwagi na odległość ich miejsca zamieszkania od siedziby sądu orzekającego przesłuchani mogli zostać w drodze pomocy sądowej przed sądem w okręgu w którym zamieszkują. Ich przesłuchanie przed Sądem w Lubinie nastąpiło na prośbę pozwanego połączoną z deklaracją, iż nie będą oni żądać od Sądu zwrotu kosztów stawiennictwa. W zakresie zwrotu tych kosztów nastąpiło zatem na ryzyko pozwanego. Skoro zatem ostatecznie na żądanie świadków koszty stawiennictwa zostały im przyznane trafnie Sąd Rejonowy obciążył nimi pozwanego mimo wygrania przez niego sprawy. To jego bowiem deklaracja spowodowała przeprowadzenie dowodu z przesłuchania tych świadków bezpośrednio przed sądem orzekającym rodząc tym samym obowiązek zwrotu kosztów stawiennictwa. Deklaracja ta była – jako złożona bez dostatecznego upewnienia się co do rzeczywistej woli świadków w zakresie zwrotu kosztów stawienia się do L. – działaniem niesumiennym w rozumieniu art. 103 kp co uzasadniało zaskarżone rozstrzygnięcie i co przesądzało o konieczności oddalenia zażalenia na podstawie art. 397 §2 w zw. z art. 385 kpc.

Orzekając o kosztach postępowania zażaleniowego miał Sąd Okręgowy na względzie art. 98 kpc i §6 ust. 2, §11 ust. 1 pkt 2, §13 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.