Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Justyna Alfawicka

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku W. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o określenie zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej

na skutek odwołania W. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 3 grudnia 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie.

SSO Regina Stępień

Sygn. akt VU 105/16

Decyzją z dnia 3 grudnia 2015 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. określił zobowiązania L. W. oraz W. W. z tytułu nieopłaconych składek w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez płatnika składek W. W. za okres od 04.2008 do 06.2011 r., w łącznej wysokości 46934,78 zł wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi na dzień wydania decyzji i kosztami egzekucyjnymi, w tym na ubezpieczenia społeczne w kwocie 30662,07 zł, na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 13511,15 zł i na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie 2761,56 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji, uzupełnione w piśmie procesowym z dnia 1 marca 2016 r., złożył płatnik składek W. W., zarzucając że część z należności objętych tą decyzją uległa przedawnieniu, a częściowo też zaległe składki powinny zostać objęte abolicją na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące działalność gospodarczą ( Dz. U. z 2012 r., poz. 1551, dalej „ustawa abolicyjna”). Ponadto zakwestionował prawidłowość wpisu hipoteki przymusowej, dokonanego na podstawie skarżonej decyzji, podnosząc, że kwota zabezpieczona tą hipoteką jest wyższa niż zaległość określona w tej decyzji. W oparciu o te zarzuty płatnik domagał się zmiany zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, że nie doszło do przedawnienia zaległości składkowych objętych decyzją, zaś kwestia umorzenia składek została już rozstrzygnięta odmownie prawomocną decyzją.

Sąd ustalił:

Płatnik składek W. W. w okresie od kwietnia 2008 r. do czerwca 2011 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Za okres ten nie odprowadzał składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Łączne zadłużenie z tytułu składek za powyższy okres wynosi 46934,78 zł.

Dnia 24 lutego 2015 r. organ rentowy wydał decyzję odmawiającą wszczęcia postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku płatnika z dnia 29 stycznia 2015 r. o umorzenie należności z tytułu nieopłacania składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. Przyczyną odmowy było złożenie przedmiotowego wniosku po ustawowym terminie. Płatnik nie odwołał się od tej decyzji.

Bezsporne, nadto dowody: akta ZUS (k.43-51; 71) .

Decyzją z dnia 3 grudnia 2015 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. określił zobowiązania L. W. oraz W. W. z tytułu nieopłaconych składek w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez płatnika składek W. W. za okres od 04.2008 do 06.2011 r., w łącznej wysokości 46934,78 zł wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi na dzień wydania decyzji i kosztami egzekucyjnymi, w tym na ubezpieczenia społeczne w kwocie 30662,07 zł (w tym odsetki za zwlokę w kwocie 12063,00 zł. i koszty egzekucyjne w kwocie 962,90 zł), na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 13511,15 zł (w tym odsetki za zwłokę w kwocie 5305,00 zł. i koszty egzekucyjne w kwocie 427,20 zł) i na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie 2761,56 zł (w tym odsetki 1085,00 zł. i koszty egzekucyjne w kwocie 91,70 zł).

Na podstawie powyższej decyzji organ rentowy dokonał wpisu hipoteki przymusowej na prawie własności nieruchomości płatnika o nr księgi wieczystej (...).

Dowód: - w aktach ZUS: decyzja – k. 52-53; zawiadomienie o wpisie hipoteki – k. 67-68.

Sąd zważył:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 2009.205.1585 j.t., dalej „ustawa systemowa”) płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. Obowiązek ten winien być wykonywany bez uprzedniego wezwania do opłacania składek za okres trwania ubezpieczenia każdego zobowiązanego płatnika.

Jak wynika z treści odwołania płatnik nie negował ustaleń faktycznych poczynionych przez organ emerytalno-rentowy, które stały się podstawą zaskarżonej decyzji, ani wskazanych w niej kwot należności wynikających z nieopłaconych składek. Kwestią sporną pozostawała głównie kwestia przedawnienia należności składkowych objętych decyzją oraz ich ewentualnego umorzenia na podstawie ustawy abolicyjnej z dnia 9 listopada 2012 r.

Odnosząc się do stawianego przez płatnika zarzutu przedawnienia, należy wskazać, do zaległości z tytułu składek za okres od kwietnia 2008 r. do czerwca 2011 r. ma zastosowanie 10-letni termin przedawnienia, określony w art. 24 ust. 4 ustawy systemowej w brzmieniu nadanym mu od dnia 1 stycznia 2003 r. ustawą zmieniającą z dnia 18 grudnia 2002r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Przepis art. 24 ust. 4 ustawy systemowej został ponownie znowelizowany ustawą z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U., Nr 232, poz. 1378). Zgodnie z nowym brzmieniem powołanego przepisu, należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5-6. Zwrócić jednakże należy uwagę, iż w art. 27 ust. 1 i 2 powołanej wyżej ustawy nowelizującej z dnia 16 września 2011r. wprowadzono regulację, zgodnie z którą, do przedawnienia należności z tytułu składek, którego bieg rozpoczął się przed dniem 01 stycznia 2012r., stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą, z tym, że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 01 stycznia 2012r. Jeżeli jednak przedawnienie rozpoczęte przed dniem 01 stycznia 2012r. nastąpiłoby zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu.

Powyższa regulacja oznacza, że wybór odpowiedniego terminu przedawnienia 5-letniego (liczonego od dnia 1 stycznia 2012 roku) lub 10-letniego (liczonego od daty wymagalności składki), zależy od tego, który z nich upłynie wcześniej.

Odnosząc powyższe przepisy do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż nie mogło dojść do przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, wskazanych w zaskarżonej decyzji organu rentowego za okres od kwietnia 2008 r. do czerwca 2011 r., bowiem od wymagalności najwcześniej powstałych roszczeń składkowych z kwietnia 2008 r. nie upłynęło 10 lat, ani 5 lat licząc od dnia 1 stycznia 2012 r.

Powyższe przepisy o przedawnieniu stosuje się również do składek na ubezpieczenie zdrowotne (art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 32 ustawy systemowej).

Niezasadne były też twierdzenia płatnika o skutecznym umorzeniu części należności objętych decyzją. Ustawa abolicyjna, na którą powoływał się W. W., przewidywała możliwość umorzenia części zaległości składkowych jedynie na wniosek płatnika, który mógł być skutecznie złożony w ciągu 24 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy, czyli do dnia 15 stycznia 2015 r. Wniosek płatnika w tym przedmiocie, złożony po terminie, został rozpatrzony odmownie ostateczną decyzją organu rentowego, którą Sąd jest związany. Jednocześnie ustawa ta nie przewiduje żadnych przypadków umorzenia zaległości składkowych z mocy prawa, bez złożenia wniosku przez uprawnionego.

Odnosząc się na koniec do zarzutów stawianych przez płatnika odnośnie prawidłowości wpisu hipoteki przymusowej przez organ rentowy na podstawie zaskarżonej decyzji z dnia 3 grudnia 2015 r., należy dla porządku wskazać, że kwestia ta nie należy do przedmiotu niniejszej sprawy, w której badana jest jedynie prawidłowość decyzji ZUS. Badanie wpisów w księgach wieczystych należy do odrębnego postępowania sądowego, zaś ewentualna nieprawidłowość ich dokonania nie ma wpływu na ocenę zasadności decyzji badanej w niniejszym postępowaniu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie wnioskodawcy, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.