Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 1 lutego 2018 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Krzysztof Główczyński

Sygn. akt VU 201/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01 lutego 2018 r., znak: (...), po rozpatrzeniu wniosku J. N. z dnia 26 stycznia 2018 r., powołując się na art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił przeliczenia emerytury wnioskodawcy z uwzględnieniem okresu świadczenia usług na podstawie umowy zlecenia. W uzasadnieniu organ rentowy podał, iż decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. odmówiono prawa do uwzględnienia w wymiarze świadczenia okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L. w latach 1993-1996 z powodu braku zgłoszenia do ubezpieczenia emerytalno-rentowego, a także, że wnioskodawca nie przedłożył żadnych nowych dowodów pozwalających na dokonanie przeliczenia, o które wnioskuje.

W odwołaniu od powyższej decyzji J. N. podał, iż w latach 1993-1996 w Przedsiębiorstwie (...) wykonywał na prowadzonych przez to Przedsiębiorstwo budowach prace polegające na zasypywaniu wykopów i wyrównaniu terenu spycharką (...). Pracował po 12 godzin.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podał, że w okresie od 21 czerwca 1987 r. do 17 sierpnia 2013r. J. N. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, a od osiągniecia wieku emerytalnego, od 17 sierpnia 2013 r. jest uprawniony do przyznanej z urzędu decyzją z dnia 22 sierpnia 2013 r. emerytury. Organ rentowy wskazał, iż pierwszy wniosek z dnia 06 maja 2014 r. załatwiono pismem z dnia 30 maja 2014 r., w którym wskazano, iż brak jest podstaw do zaliczenia okresu zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia w Przedsiębiorstwie (...) w latach 1993-1996, ponieważ – zgodnie z obowiązującymi przepisami – nie były naliczane i odprowadzane składki ZUS od umów zlecenia. Do kolejnego wniosku z dnia 02 grudnia 2016 r. o zaliczenie pracy we wskazanych wyżej latach na podstawie umowy zlecenia J. N. dołączył uwierzytelnioną kopię zaświadczenia z dnia 30 kwietnia 2014 r. W załatwieniu tego wniosku organ rentowy decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. odmówił uwzględnienia w wymiarze świadczenia wskazanego wyżej okresu zatrudnienia. Wnioskodawca nie składał odwołania i decyzja jest prawomocna. Wnosząc w dniu 26 stycznia 2018 r. ponownie o zaliczenie do ogólnego stażu pracy okresu pracy w Przedsiębiorstwie (...) od 26 lipca 1993 r. do 29 kwietnia 1996 r. ubezpieczony dołączył kopię tego samego co poprzednio zaświadczenia z dnia 30 kwietnia 2014 r. Organ rentowy stwierdził także, że kopie dokumentów dołączonych do odwołania pozostają bez wpływu na zmianę zaskarżonej decyzji, gdyż dokumenty te znajdują się w aktach ubezpieczeniowych i były rozpatrywane przy ustalaniu wysokości emerytury.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od 21 czerwca 1987 r. do 17 sierpnia 2013r. J. N. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W tym czasie, w dniu 31 stycznia 1996 r. do akt rentowych złożono zaświadczenie z dnia 26 stycznia 1996 r., stwierdzające że wnioskodawca jest zatrudniony w (...) w O. na podstawie umowy-zlecenie, że osiągnął wynagrodzenie brutto za 1995 r. w kwocie 4.696,08 zł i że nie odprowadzono składki ZUS. W zaświadczeniu z dnia 20 lutego 1997 r. potwierdzono fakt osiągnięcia z tytułu wskazanego zatrudnienia dochodu za 1996 r. w kwocie 746,60 zł.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e, w tym zaświadczenia, k. 77, 94 akt rentowych).

We wniosku z dnia 06 maja 2014 r. J. N. wniósł o przeliczenie świadczenia poprzez doliczenie do stażu pracy nieuwzględnionego okresu zatrudnienia. Do wniosku dołączył zaświadczenie z dnia 30 kwietnia 2014 r. (...) w L.-O., stwierdzające zatrudnienie wnioskodawcy w tym Przedsiębiorstwie w latach 1993-1996 na umowę zlecenia w okresach:

26.07. – 20.08.1993 r., 04-28.01.1994 r., 01-15.02.1994 r., 01-29.03.1994 r., 05-29.04.1994 r., 04-31.05.1994 r., 04-30.06.1994 r., 05-30.09.1994 r., 04-29.10.1994 r., 03-12.11.1994 r., 03-20.02.1995 r., 03-30.03.1995 r., 04-14.04.1995 r., 04-29.07.1995 r., 03-25.08.1994 r., 04-29.09.1995 r., 03-30.10.1995 r., 06-30.11.1995 r., 04-18.12.1995 r., 01-29.04.1996 r.

W zaświadczeniu podano także, że wnioskodawca pracował również na umowę zlecenia w lipcu, sierpniu 1994 r. oraz w maju i czerwcu 1995 r., jednak brak jest dokumentacji potwierdzającej konkretne daty zatrudnienia (są jedynie dokumenty potwierdzające wynagrodzenie za w/w miesiące). W zaświadczeniu stwierdzono ponadto, że od umów zleceń – zgodnie z obowiązującymi przepisami – nie były naliczane i odprowadzane składki ZUS.

W piśmie z dnia 30 maja 2014 r. organ rentowy udzielił wnioskodawcy informacji, iż brak jest podstaw do zaliczenia okresu zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia sporządzonego przez Przedsiębiorstwo (...) za lata 1993 – 1996, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami – nie były naliczane i odprowadzane składki ZUS od umów zleceń. Przedstawione stanowisko organ rentowy podtrzymał w piśmie z dnia 28 lipca 2014 r.

D o w ó d: w aktach rentowych: zaświadczenie, k. 219,

pisma z 30 maja 2014 r. i 28 lipca 2014 r., k. 220 i 224.

Ponowny wniosek o zaliczenie pracy w latach 1993-1996 w Przedsiębiorstwie (...) J. N. złożył w dniu 02 grudnia 2016 r. Do wniosku dołączył kserokopię złożonego wraz z poprzednim wnioskiem (z dnia 06 maja 2014 r.) zaświadczenia z dnia 30 kwietnia 2014 r. Wydaną na skutek tego wniosku decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. Oddział ZUS w L. odmówił przeliczenia emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem okresu świadczenia usług na podstawie umowy zlecenia. W uzasadnieniu podał, iż z przedłożonego zaświadczenia (...) z dnia 30 kwietnia 2014 r. wynika, że w latach 1993-1996 wnioskodawca podlegał jedynie ubezpieczeniom zdrowotnym i z tego względu brak jest podstaw do uwzględnienia w wymiarze świadczenia wskazanego okresu zatrudnienia.

D o w ó d: w aktach rentowych: wniosek, k. 254,

kserokopia zaświadczenia, k. 256,

decyzja, k. 257.

We wniosku z dnia 26 stycznia 2018 r. J. N. wniósł o zaliczenie okresu pracy w Przedsiębiorstwie (...) od 26 lipca 1993 r. do 29 kwietnia 1996 r. do ogólnego jego stażu pracy. Do wniosku ponownie złożył jedynie kserokopię zaświadczenia z dnia 30 kwietnia 2014 r.

Decyzją z dnia 01 lutego 2018 r., znak: (...), po rozpatrzeniu powyższego wniosku, powołując się na art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił przeliczenia emerytury wnioskodawcy z uwzględnieniem okresu świadczenia usług na podstawie umowy zlecenia. W uzasadnieniu organ rentowy podał, iż decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. odmówiono prawa do uwzględnienia w wymiarze świadczenia okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L. w latach 1993-1996 z powodu braku zgłoszenia do ubezpieczenia emerytalno-rentowego, a także, że wnioskodawca nie przedłożył żadnych nowych dowodów pozwalających na dokonanie przeliczenia, o które wnioskuje.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sporna w świetle treści odwołania między stronami była ocena czy wnioskodawcy przysługuje prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury. Organ rentowy decyzją z dnia 01 lutego 2018 r. odmówił przeliczenia świadczenia bowiem ubezpieczony nie dołączył do wniosku z dnia 26 stycznia 2018 r. nowych dokumentów mających wpływ na zmianę wysokości świadczenia.

Stanowisko organu rentowego jest w tym zakresie uzasadnione. Przede wszystkim należy podkreślić istotny i niesporny fakt, że J. N. ma ustalone prawo do emerytury, której wysokość została ustalona prawomocną decyzją. Jego poprzedni wniosek o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia w latach 1993-1996 w Przedsiębiorstwie (...) organ rentowy rozpatrzył negatywnie decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. Podstawę tego wniosku stanowiła, analogicznie jak i wniosku z dnia 26 stycznia 2018 r., kserokopia zaświadczenia z dnia 30 kwietnia 2014 r.

Tymczasem ponowne ustalenie wysokości świadczenia może nastąpić po spełnieniu przesłanek określonych we wskazanym przez organ rentowy przepisie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.). Przepis ten w ust. 1 stanowi, iż w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:

1) po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

2) decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3) dowody na podstawie, których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4) decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;

5) decyzja została wydana w oparciu o inna decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

W ustalonych w sprawie okolicznościach faktycznych wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji stanowisko organu rentowego jest uzasadnione. Wnosząc bowiem o ponowne ustalenie wysokości emerytury J. N. nie dołączył do stanowiącego podstawę zaskarżonej decyzji wniosku żadnych nowych dowodów, które miałyby wpływ na wysokość jego emerytury. Nie zachodzi także którakolwiek z pozostałych, określonych przepisem art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej przesłanka uzasadniająca ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.