Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

POSTANOWIENIE

Dnia 7 lutego 2017r.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

na posiedzeniu niejawnym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

po rozpoznaniu sprawy S. Ł. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 29 września 2016r. znak: (...)

postanawia:

odrzucić odwołanie.

SSO Regina Stępień

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z 29 września 2016r. odmówił wnioskodawcy S. Ł. (1) prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach, gdyż nie spełnił on warunków wskazanych w art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o rentach i emeryturach z FUS. Wykazał bowiem jedynie 13 lat, 8 miesięcy i 23 dni okresów pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat takiego zatrudnienia.

Odwołanie od tej decyzji złożył S. Ł. (1)Domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. Wskazywał, że do okresów pracy w szczególnych warunkach winien zostać uwzględniony okres zatrudnienia od 6 czerwca 1989r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L.. Na okoliczność charakteru jego zatrudnienia w tym okresie powołał dowód z zeznań dwóch świadków: B. D. i J. W. (1).

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniosła o jego odrzucenie. Wskazał, iż kwestia zaliczenia wnioskodawcy jako okresu pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia w Zakładzie (...) w L. była już kilkakrotnie rozpoznawana przez Sąd Okręgowy w Legnicy oraz Sąd Apelacyjny we Wrocławiu. Wskazała na sprawy tutejszego sądu o sygnaturze V U 1610/12 (sygn. Sądu Apelacyjnego AUa 1710/12), V U 1634/13 (sygn. Sądu Apelacyjnego AUz 6/14), V U 816/16.

Sąd ustalił:

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy wyrokiem z dnia 7 listopada 2012r. oddalił odwołanie S. Ł. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 10 sierpnia 2012r., którą odmówiono mu prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

W uzasadnieniu tego wyroku sąd, opierając się m.in. na aktach osobowych wnioskodawcy oraz dowodach z zeznań świadków: B. D., H. N. i A. Z., wskazał, że obowiązki jakie S. Ł. (1) wykonywał w okresie zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L. na stanowisku elektromontera – takie jak wymiana przewodów, styczników, naprawa elementów sterowania w szafach sterowniczych, naprawy elektrycznych urządzeń do transportu węgla z placu na wózki i dalej do pieców – nie mogą zostać zaliczone do prac wykonywanych w szczególnych warunkach. Podobnie naprawy i remonty innych urządzeń w elektrociepłowniach- wykonywane podczas wyłączenia tych wydziałów - nie mają charakteru prac w szczególnych warunkach

Taka ocenę podzielił Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, który wyrokiem z 22 maja 2013r. oddalił apelację wnioskodawcy od wyroku SO w Legnicy z 7 listopada 2012r.

Następnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z 17 października 2013r. ponownie odmówił wnioskodawcy S. Ł. (1) prawa do emerytury bowiem nie spełnił on warunków wskazanych w art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o rentach i emeryturach z FUS. Ma bowiem jedynie 11 lat, 9 miesięcy i 7 dni okresów pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat takiego zatrudnienia.

Odwołanie S. Ł. (1) od tej decyzji, w którym domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury poprzez zaliczenie mu do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L. oraz od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. j. w L. – zostało odrzucone postanowieniem Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 2 grudnia 2013r. w sprawie V U 1634/13. Sąd uznał, iż w sprawie tej zachodzi powaga rzeczy osądzonej. Gdyż wskazywany okres zatrudnienia wnioskodawcy w Zakładzie (...) w L. zostało już prawomocnie rozstrzygnięte. Stanowisko to zaakceptował Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy I Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu postanowieniem z 12 lutego 2014r., oddalającym zażalenie wnioskodawcy. w sprawie o sygn. akt: III AUz 6/14 z dnia 12 lutego 2-14 r.. Sąd ten wskazał m.in., że fakt powołania nowych świadków nie stanowi nowych istotnych dowodów w sprawie, gdyż zostali oni zgłoszeni na okoliczności, które były już oceniane w poprzednim postępowaniu sądowym.

S. Ł. (1) w dniu 24 marca 2016r. złożył ponownie wniosek o emeryturę w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Ponownie domagał się zaliczenia mu jako okresu pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia w Zakładzie (...) w L. od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. Decyzją z 20 czerwca 2016r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. ponownie odmówił mu prawa do tego świadczenia, wskazując, iż nie spełnił on warunków z art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o emeryturach i trentach w FUS gdyż wobec wymaganych 15 lat szczególnego zatrudnienia wykazał jedynie 13 lat, 8 miesięcy i 23 dni. Nadal nie uwzględniał mu do okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach w Zakładzie (...) w L.. Odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji zostało odrzucone prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy z 7 września 2016r. w sprawie V U 816/16. Sąd ten uznał, iż w sprawie zachodzi powaga rzeczy osądzonej.

Dowody: akta SO w Legnicy V U 1610/12, V U 1634/13, V U 816/16

Skarżoną w niniejszej sprawie decyzją z 29 września 2016r. znak (...), rozpoznając wniosek z 20 września 2016r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po raz kolejny odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach ze względu na nie wykazanie przez S. Ł. (1) faktu wykonywania pracy szczególnych warunkach przez wymagany 15 letni okres. W tym nie uwzględnił ponownie jako takiego, okresu zatrudnienia w Zakładzie (...) od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. oraz w Przedsiębiorstwie (...) Sp. J. w L. od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r.

W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawca wnosił o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury. Ponownie domagali ie zaliczenie do okresów pracy w szczególnych warunkach okresy pracy Zakładzie (...) w L.. Na potwierdzenie swego żądania powoływał dowód z zeznań świadków B. D. i J. W. (1).

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy podlega odrzuceniu.

Zgodnie z przepisem art. 199 § 1 w zw. z art. 13 § 2 kpc sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Tożsamość roszczeń zachodzi, kiedy sąd ma w obu sprawach orzec o tym samym, dysponując tymi samymi faktami, które mają spowodować ocenę tego samego żądania i kiedy rozstrzygnięcie jednej ze spraw oznacza rozstrzygnięcie także drugiej ( tak: Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 01 czerwca 2011r. ( II CSK 427/10 ).

W niniejszej sprawie odwołanie dotyczyło decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 września 2016r., którą odmówiono wnioskodawcy prawa do emerytury na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wobec niespełnienia przez niego przesłanki posiadania 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, w tym w szczególności wobec nie zaliczenia mu do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L. na stanowisku elektromontera oraz w okresie od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L. na stanowisku montera.

W sprawie V U 1610 /12 przedmiotem rozpoznania wnioskodawcy było jego żądanie przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy szczególnych warunkach z uwzględnieniem jego szczególnego zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L. na stanowisku elektromontera oraz w okresie od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L. na stanowisku montera.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku SO w Legnicy z 7 listopada 2012r. w sprawie V U 1610/12 odmówiono mu prawa do tego świadczenia wobec niespełnienia przez niego przesłanki posiadania 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. W tym nie zaliczenia mu pracy od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L. na stanowisku elektromontera, kiedy wykonywał prace takie jak: wymiana przewodów, styczników, naprawa elementów sterowania w szafach sterowniczych, naprawy elektrycznych urządzeń do transportu węgla z placu na wózki i dalej do pieców, podobnie naprawy i remonty innych urządzeń w elektrociepłowniach- wykonywane podczas wyłączenia tych wydziałów; oraz nie zaliczenia mu do tego rodzaju prac: tych które ubezpieczony wykonywał w okresie od 18 września 1996r. do 18 grudnia 1996r. i od 19 grudnia 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L. na stanowisku montera – takich jak: czynności związane z przygotowywaniem materiałów do spawania dla spawaczy, demontażem zsypów węglowych, rur i różnych konstrukcji stalowych (te które nie były wykonywane na wysokości), wykonywaniem doraźnych napraw urządzeń elektrycznych takich jak szlifierki, wiertarki, prace przy naprawach elektrycznych dźwignic, prace elektryka. Sąd dodał, iż nawet jeśli niektóre czynności jakie wykonywał wnioskodawca: tj. niektóre prace przy montażu elementów stalowych na wysokości, prace przy montażu i demontażu kotłów parowych (na wysokości), niektóre prace przy naprawach rozdzielni elektrycznych – to nie były to prace wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z czym należy uznał, iż wnioskodawca nie ma wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, a w konsekwencji nie przysługuje mu emerytura w obniżonym wieku.

Powyższą ocenę spornych okresów zatrudnienia wnioskodawcy pod kątem tego, czy prace w warunkach szczególnych były wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, podzielił w pełni Sąd odwoławczy.

Próby ponownego skutecznego zaskarżenia nowej decyzji odmawiającej wnioskodawcy prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym także były nieudane, o czym prawomocnie przesądził Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, oddalając zażalenie wnioskodawcy na odrzucenie jego odwołania w sprawie SO o sygn.. akt V U 1634/13. Z motywów zapadłego rozstrzygnięcia wynika, że – mając na względzie szczególną regulacje z art. 114 ustawy emerytalnej - odmówiono przymiotu dowodu istotnego zgłoszonym przez wnioskodawcę w odwołaniu zeznaniom nowych świadków – w tym J. W. (1).

Podobnie zakończyła się kolejna sprawa o sygn. V U 816/16.

S. Ł. (1) domaga się obecnie, po raz kolejny prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach i ponownie wskazuje, że do okresów pracy w szczególnych warunkach winny zostać mu uwzględnione okresy: od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. Na okoliczność charakteru pracy w tych okresach powołuje jedynie zeznania świadków, w tym świadkaB. D., który był przesłuchiwany już w sprawie o sygn.. akt V U 1610 /12 oraz świadka zgłoszonego w sprawie tut. Sądu o sygn.. akt V U 1634/13 i V U 816/16 – J. W. (1).

Powyższa kwestia stanowiła przedmiot rozpoznania w sprawie tut. Sądu o sygn. akt V U 1610/12 zakończonej prawomocnym oddaleniem odwołania wnioskodawcy, a odwołanie oparte na tych samych dowodach, co zgłoszone obecnie zostało zakończone prawomocnym odrzuceniem odwołania (w sprawach V U 1634/13 i V U 816/160). Wszystkie dotychczas zakończone sprawy dotyczyły zatem w istocie tej samej kwestii, w oparciu o ten sam stan faktyczny i prawny. W obu tych sprawach wnioskodawca wskazuje te same zarzuty i argumenty. Także niniejsza sprawa dotyczy w istocie tej samej kwestii, stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy oraz toczy się pomiędzy tymi samymi stronami.

Nie ma przy tym podstaw, by nowy wniosek dowodowy z zeznań świadków ocenić inaczej, niż dotychczas czynił to zarówno Sąd Okręgowy w Legnicy, jak i Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w sprawie o sygn.. akt III AUz 6/14. Mianowicie – zeznania świadka B. D. były już dowodem w sprawie VU 1260/12, zaś zeznania świadka J. W. (1) nie mogą być przesadzające o charakterze pracy wnioskodawcy, skoro świadek ten miałby zeznawać na okoliczności, co do których znana jest ocena sądów i przyczyny odmowy zaliczenia spornych okresów pracy wnioskodawcy do szczególnego stażu ubezpieczeniowego.

W konsekwencji powyższych rozważań, na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. - należało postanowić jak w sentencji orzeczenia.

SSO Regina Stępień