Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 12 października 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Krzysztof Główczyński

sygn. akt VU 1262/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 października 2015r r., znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy A. B. prawa do przeliczenia emerytury wskazując, że podstawą obliczenia emerytury jest kwota składek oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem ich waloryzacji z końcem miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, a wysokość świadczenia jest wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia ubezpieczonego dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Organ rentowy podał też, że wartość kapitału początkowego została ustalona przy przyjęciu podstawy wymiaru z 10 kolejnych lat kalendarzowych z lat 1989-1998.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył wnioskodawca A. B., powołując się na wysokość zarobków za kolejne przepracowane lata wykazane w dokumentach przedłożonych wraz z wnioskiem o ponowne przeliczenie emerytury. Zarzucił, że wysokość przyznanego mu świadczenia jest zaniżona. Wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność prawidłowej wysokości emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie, uzupełnionej pismem procesowym z dnia 29 stycznia 2016r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania, argumentując jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, przedstawiając szczegółowe wyliczenie przyznanego świadczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pierwszy wniosek A. B., ur. (...) o emeryturę pomostową z dnia 07 października 2014 r. organ rentowy rozpatrzył wydając decyzję odmowną z dnia 19 listopada 2014 r., z uwagi na pozostawanie wnioskodawcy w zatrudnieniu.

Na podstawie ponownego wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r., decyzją z dnia 23 lipca 2015 r. organ rentowy przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury pomostowej od dnia 24 czerwca 2015 r. Wysokość tego świadczenia ustalił zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej. Ustalona kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 462.914,58 zł, kwota zwaloryzowanych składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego 336.328,88 zł, a średnie trwanie życia dla osoby w wieku 60 lat w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę wyniosło 261,40 miesięcy.

Przyjęta do obliczenia emerytury wysokość kapitału początkowego została ustalona decyzją ZUS z dnia 14 listopada 2014 r. na kwotę 159.467,00 zł. Podstawę jego wymiaru ustalono na kwotę 1.455,55 zł, przyjmując przeciętną podstawę wymiaru składek za 10 kolejnych lat kalendarzowych – od 1 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r., dla których wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 119,22 %.

Powyższe decyzje nie zostały przez wnioskodawcę zaskarżone.

We wniosku z dnia 15 września 2015 r. A. B. wniósł o ponowne przeliczenie emerytury, z uwzględnieniem najkorzystniejszego wariantu. Do wniosku dołączył zaświadczenia Rp-7 z dnia:

⚫

14 stycznia 2014 r., określające zarobki za lata 1979 -1982; wysokość wykazanych w tym zaświadczeniu zarobków (55.438 zł, 73.387 zł, 97.478 zł i 111.325 zł) jest zgodna z zarobkami za wskazany okres, wykazanymi w złożonym wraz z wnioskiem o emeryturę w dniu 07 października 2014 r. Rp-7 z dnia 24 lipca 2001 r.

⚫

24 lipca 2001 r., określające zarobki lata 1988 - 1992; wysokość wykazanych w tym zaświadczeniu zarobków (326.537 zł, 2.634.917 zł, 14.210.651 zł, 18.100.644 zł i 22.719.972 zł) jest zgodna z zarobkami za wskazany okres, wykazanymi w złożonym wraz z wnioskiem o emeryturę w dniu 07 października 2014 r. Rp-7 z dnia 14 stycznia 2014 r.,

⚫

17 czerwca 2015 r., określające zarobek za 2014 r. (90.299,29 zł); wysokość
wykazanego w tym zaświadczeniu zarobku jest zgodna z zarobkiem za 2014 r.,
wykazanym w złożonym wraz z wnioskiem o emeryturę w dniu 24 czerwca 2015 r. zaświadczeniem Rp-7 z dnia 17 czerwca 2015 r.,

⚫

04 lipca 2014 r., określające zarobek za 2013 r. (108.587,83 zł); wysokość tego
zarobku jest zgodna z zarobkiem wykazanym w złożonym wraz z wnioskiem o emeryturę w dniu 07 października 2014 r. zaświadczeniu Rp-7 z dnia 04 lipca 2014 r.,

⚫

20 stycznia 2014 r., określające zarobek za lata 2004 - 2013 r. (71.272,52 zł, 72.690 zł, 79.306,33 zł, 80.057,64 zł, 82.792,27 zł, 87.378,34 zł, 94.762,15 zł, 102.102,84 zł, 101.696,64 zł i 96.337,11 zł); wysokość tego zarobku jest zgodna z zarobkiem wykazanym w złożonym wraz z wnioskiem o emeryturę w dniu 07 października 2014 r. zaświadczeniu Rp-7 z dnia 20 stycznia 2014 r.,

⚫

20 stycznia 2014 r., określające zarobek lata 1994 - 2003 (36.258.600 zł, 12.811,81 zł, 14.491,39 zł, 19.377,93 zł, 25.075,68 zł, 40.483,79 zł, 41.762,99 zł, 46.023,75 zł, 53.967,10 zł i 61.587,66) zł; wysokość tego zarobku jest zgodna z zarobkiem wykazanym w złożonym wraz z wnioskiem o emeryturę w dniu 07 października 2014 r. zaświadczeniu Rp-7 z dnia 20 stycznia 2014 r.

Do wniosku o przeliczenie ubezpieczony dołączył ponadto kserokopię pisma (...) z 20 stycznia 2014 r., zawierającego informację o przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Rozpoznając powyższy wniosek, decyzją z dnia 12 października 2015 r., zaskarżoną w niniejszej sprawie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy A. B. prawa do przeliczenia emerytury.

Do odwołania, poza dokumentami dołączonymi do wniosku o emeryturę i o przeliczenie emerytury z dnia 15 września 2015 r., dołączył dodatkowo nowe dokumenty, tj. druk Rp7 z dnia 5 listopada 2015 r. za lata 1975-1978 z zarobkami w kwotach: 16.134,50 zł, 32.351,80 zł, 34.050,00 zł i 35.070,40 zł. Kwoty te były niższe niż przyjęte przez organ rentowy do obliczenia świadczenia na podstawie druku Rp7 z dnia 24 lipca 2001 r., gdzie wskazano za te lata następujące kwoty zarobków: 16.741,14 zł, 33.218,90 zł, 37.168 zł i 41.697,85 zł. Ponadto wnioskodawca przedłożył druk Rp7 z dnia 02 listopada 2015 r., za lata 1982-1988, wraz z pismem pracodawcy (...) S.A., w którym wyjaśniono, że poprzednio wystawione zaświadczenie o zarobkach z dnia 20 listopada 2003 r. podano błędną kwotę wynagrodzeń. Nowo przedłożone zaświadczenie korygowało wysokość zarobków jedynie za rok 1983, wskazując kwotę 214.946,00 zł, zamiast dotąd podawanej kwoty 61.623 zł.

Na podstawie wyżej wskazanych nowych dokumentów dołączonych do odwołania, organ rentowy, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, dokonał z urzędu ponownego przeliczenia kapitału początkowego decyzją z dnia 08 stycznia 2016 r., ustalając jego wartość na dotychczasowym poziomie. Wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego przy uwzględnieniu najkorzystniejszych podstaw wymiaru składek – z uwzględnieniem treści druków Rp7 z 02 i 05 listopada 2015 r. - z 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem 1999, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu wyniósł 116,14 %.

D o w o d y: w aktach kapitałowych:

- decyzja z dnia 14.11.0214 r.,

- pismo ZUS z dnia 8.01.2016 r., wyliczenie wwpw , ustalenie wartości kapitału początkowego,

- decyzja z dnia 08.01.2016 r .

w aktach emerytalnych:

– wniosek z dnia 7.10.2014 r. z załącznikami – k. 1-31;

- zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu – k. 47, 51-55,

- informacja o przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek – k. 57,

- decyzja z dnia 19.11.2014 r. –k. 79,

- wniosek z dnia 24.06.2015r. z załącznikami – k. 1-9,

- decyzja z dnia 23.07.2015r. – k. 21,

- wniosek z dn. 15.09.2015r. z załącznikami,

- decyzja z dn. 12.10.2015r.;

kopia pisma (...) S.A. z dnia 02.11.2015r. – k. 3;

kopia druku Rp7 z dnia 02.11.2015r. – k. 4;

kopia druku Rp7 z dnia 05.11.2015r. – k. 7.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługiwało na uwzględnienie.

W sprawie sporna pozostawała możliwość przeliczenia wnioskodawcy emerytury pomostowej.

Zasady ustalania wysokości emerytury pomostowej zawarte zostały w art. 14 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych. Zgodnie z tym przepisem emerytura pomostowa stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury ustalonej na zasadach przewidzianych w art. 25 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat, ustalone według tablic średniego trwania życia (zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej) obowiązujących w dniu zgłoszenia przez osobę uprawnioną wniosku o przyznanie emerytury pomostowej.

Zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 ustawy emerytalnej, podstawę obliczenia emerytury, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury i zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175.

Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. 2004 r., nr 39, poz. 353 ze zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, na dzień 1 stycznia 1999 r. ustala się kapitał początkowy.

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat (art. 173 ust. 2). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art. 173 ust. 3).

W myśl art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (art. 174 ust. 2).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (art. 174 ust. 3).

Do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. (art. 174 ust. 7).

Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. Współczynnik ten oblicza się według wzoru ustalonego w art. 174 ust. 8 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu (art. 15 ust. 6).

Stosownie do treści art. 14 ust. i art. 28 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, ponowne przeliczenie emerytury pomostowej może nastąpić zgodnie z art. 108 lub 114 ustawy emerytalnej. Pierwszy z nich dotyczy sytuacji, gdy po dniu, od którego przyznano emeryturę pomostową, uprawniony podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, co nie miało miejsca w przypadku wnioskodawcy.

Przepis art. 114 w.w. ustawy stwarza możliwość przeliczenia świadczenia na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie Sąd uznał, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa, gdyż brak było podstaw do przeliczenia świadczenia wnioskodawcy.

Przede wszystkim należy wskazać, że do wniosku z dnia 15 września 2015 r. wnioskodawca nie przedłożył nowych dokumentów, które mogłyby wpływać na wysokość emerytury pomostowej. W chwili wydania decyzji z dnia 23 lipca 2015 r. w przedmiocie przyznania prawa do emerytury pomostowej, wszystkie wskazane w załączonych do wniosku stanowiącego podstawę wydania zaskarżonej decyzji z dnia 12 października 2015 r. zarobki stanowiły podstawę obliczenia wysokości przyznanego od dnia 24 czerwca 2015 r. świadczenia. Zatem wniosek o ponowne przeliczenie emerytury z uwzględnieniem „najkorzystniejszego wariantu" nie zawierał żadnych nowych okoliczności.

Przypomnieć też należy, że ze względu na datę urodzenia wnioskodawcy po dniu 31 grudnia 1948 r., podstawę obliczenia wysokości przyznanej emerytury stanowił jedynie przepis art. 26 ustawy emerytalnej. Właśnie ze względu na datę jego urodzenia, emerytura nie może być wariantowana i obliczona także zgodnie z mającym zastosowanie do ubezpieczonych urodzonych przed dniem 01 stycznia 1949 r. art. 53 ustawy emerytalnej, przy zastosowaniu ustalonej w trybie art. 15 podstawy wymiaru (z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub z okresu 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Z kolei wartość kapitału początkowego została prawomocnie obliczona decyzją z dnia 14 listopada 2014 r. Jego wartość nie uległa też zmianie po korekcie zarobków za lata 1983 r. oraz za lata 1975-1978, które ujawniono w nowej wysokości w przedłożonych przez wnioskodawcę w toku postępowania sądowego drukach Rp-7 z dnia 02 i 05 listopada 2015 r. Na ich podstawie organ rentowy dokonał ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego. Dokonana symulacja ustalenia jego wysokości, przy przyjęciu podstaw wymiaru składek z najkorzystniejszych 20 lat sprzed 1999 r. okazała się mniej korzystna (wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 116,14 %), niż w przypadku przyjęcia wysokości podstaw wymiaru z 10 lat w okresie 1989-1998, dla których wskaźnik ten wyniósł 119,22 %. Oczywistym jest, że do przeliczenia kapitału początkowego, ustalanego na dzień 01 stycznia 1999 r., nie mogły być przyjęte podstawy wymiaru składek za lata przypadające od 1999 r. wzwyż.

Skoro zatem ubezpieczony nie wskazał nowych okoliczności mających wpływ na wysokość przyznanej emerytury, stosownie do treści art. 108 ust. 2 w związku z art. 114 ust. l ustawy emerytalnej, odwołanie należało oddalić.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.