Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 1740/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Legnicy z 2014-06-23

Sygn. akt : VU 1740/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2014 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania J. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 14 stycznia 2014 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1740/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 14 stycznia 2014r. odmówił J. Z. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu strona pozwana podała, że wnioskodawcy nie przysługuje prawo do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach albowiem na dzień 1 stycznia 1999r. wykazał jedynie 4 lata, 2 miesiące i 2 dni okresów pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat. Dodał, iż zgodnie z art. 39 ustawy emerytalnej ubezpieczonemu, urodzonemu przed 1 stycznia 1949r. posiadającemu 25 – letni okres ubezpieczenia i nie spełniającemu warunków do uzyskania emerytury górniczej na podstawie art. 50a, który na dzień wejścia w życie ustawy ma co najmniej 5 lat pracy górniczej o której mowa w art. 50c ust. 1 albo w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5 – wiek emerytalny obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy (…). Organ rentowy wskazał, iż nie uwzględnił jako okresów pracy w szczególnych warunkach (pracy górniczej) zatrudnienia wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) W. od 1 grudnia 1976r. do 31 maja 1980r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. Z. i wniósł o jej zmianę przez przyznanie mu prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy górniczej. Wskazywał, iż do okresów tego rodzaju pracy winien mieć zaliczony okres pracy na stanowisku motorowego w Kombinacie (...) od 1 grudnia 1976r. do 31 maja 1980r. Swe żądanie uzasadnił tym, że na stanowisku motorowego wykonywał w tym przedsiębiorstwie prace wiertnicze przy poszukiwaniu surowców i wody. Jego zdaniem są to prace wskazane w art. 50c ust.1 pkt 2 ustawy emerytalnej. Ponadto wskazywał, iż do okresów pracy górniczej winien zostać mu uwzględniony również okres pracy w (...) SA (...) na stanowisku operatora urządzeń skrawających – tokarz p/z od 1 listopada 1996r. do 31 grudnia 1998r. – co daje mu łącznie 5 lat i 11 miesięcy pracy górniczej umożliwiającej mu obniżenie wieku emerytalnego i uzyskanie prawa do emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana wniosła o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazała, te same okoliczności, które powołano w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

J. Z. urodził się(...) – ma obecnie 58 lat.

Nie jest członkiem OFE.

Na dzień 1 stycznia 1999r. ma:

- 25 lat, 6 miesięcy i 29 dni okresów składkowych

- 6 miesięcy i 5 dni okresów nieskładkowych

- 4 lata, 2 miesięcy i 5 dni okresów pracy w szczególnych warunkach (tj. od 26 sierpnia 1974r. do 30 listopada 1976r. na stanowisku pomocnika wiertacza w (...)oraz od 1 listopada 1996r. do 31 grudnia 1998r. w (...) SA (...) na stanowisku operatora urządzeń skrawających – tokarz p/z.

Organ rentowy nie uwzględnił mu żadnego okresu pracy górniczej.

(bezsporne)

W okresie od 26 sierpnia 1974r. do 31 maja 1980r. wnioskodawca był zatrudniony w Kombinacie (...) we W. na stanowisku:

pomocnika wiertacza (od 26.08.1974r. do 30.11.1976r.). Na tym stanowisku pracował przy wierceniu otworów pod budowę szybów. Był to pierwszy etap budowy szybów. Wywiercone otwory były następnie okładane rurami, betonowane. Prace te (wiercenie otworów) były wykonywane przez wnioskodawcę na powierzchni.

motorowego (od 1.12.1976r. do 31.05.1980r.). Na tym stanowisku wnioskodawca wykonywał takie same prace jak na stanowisku pomocnika wiertacza, przy czym dodatkowo obsługiwał wszystkie silniki spalinowe na hali pomp i agregat prądotwórczy (uruchamiany w razie awarii). Te prace były wykonywane również na powierzchni.

Dowody:

protokół z 23.06.2014r) :

- wyjaśnienia wnioskodawcy: 00:11:58 - 00:22:16

- zeznania świadka M. Z. 00:03:57-00:11:58

akta ZUS: t. I

- świadectwo pracy k. 13 i 15,

Sąd zważył:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013r.) ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jed. Dz. U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. w dniu 1 stycznia 1999r) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 pkt 2 tj. 25 lat dla mężczyzn.

2)  emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy- w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Zaś zgodnie z treścią art. 39 ww. ustawy ubezpieczonemu (…) spełniającemu warunek określony w art. 27 pkt 2 i niespełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 50a, który ma co najmniej 5 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy – wiek emerytalny obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy, nie więcej niż o 15 lat.

Zaś stosownie do art. 50c. ust. 1 ww. ustawy:

Za pracę górniczą uważa się zatrudnienie:

1)pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu;

2)pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów;

3)pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach, zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią;

4)na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa;

5)pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego;

6)w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa górniczego;

7)na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2;

8)na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach wymienionych w pkt 1;

9)na stanowiskach instruktorów zawodu w górniczych polach szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla brunatnego.

Organ rentowy nie uznał wnioskodawcy żadnego okresu pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią. Uznał jedynie jako okresy pracy w szczególnych warunkach zatrudnienie od 26 sierpnia 1974r. do 30 listopada 1976r. na stanowisku pomocnika wiertacza w (...) oraz od 1 listopada 1996r. do 31 grudnia 1998r. w (...) SA (...) na stanowisku operatora urządzeń skrawających – tokarz p/z.

Wnioskodawca zaś uważał, iż posiada wymiar okresów pracy górniczej pozwalający mu na uzyskanie w chwili obecnej emerytury.

Przede wszystkim należy wskazać, iż wnioskodawca ma obecnie 58 lat i 7 miesięcy (na dzień wyroku). Wobec czego do uzyskania emerytury na podstawie ww. art. 39 ustawy emerytalnej musiałby legitymować się 13- letnim okresem pracy górniczej. Takiego wymiaru pracy górniczej nie dają mu łącznie wnioskowane okresy: od 1 grudnia 1976r. do 31 maja 1980r. oraz od 1 listopada 1996r. do 31 grudnia 1998r.(łącznie 5 lat i 11 miesięcy). Nawet gdyby uznać wnioskodawcy te okresy to jego wiek emerytalny z 65 lat można by było obniżyć o 2 lata i 6 miesięcy czyli do osiągnięcia wieku 62 lat i 6 miesięcy. Takiego wieku wnioskodawca jeszcze nie osiągnął.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, przede wszystkim, iż jego praca na stanowisku pomocnika wiertacza i motorowego w (...) we W. nie może zostać uznana za pracę górniczą, która uprawniałaby go do obniżenia wieku emerytalnego. Jak wskazano wyżej art. 39 ustawy emerytalnej stanowi, iż ubezpieczonemu (…) spełniającemu warunek określony w art. 27 pkt 2 i nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 50a, który ma co najmniej 5 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy – wiek emerytalny obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy, nie więcej niż o 15 lat. Wnioskodawca w okresie spornego zatrudnienia w(...) we W. – jak sam wyjaśnił, wykonywał prace wyłącznie na powierzchni. Wobec czego bez znaczenia jest, czy Kombinat (...) we W. wykonywał prace górnicze i na rzecz jakich podmiotów, czy posiadał status górniczy i do jakiej grupy zakładów górniczych należał. Zaś pozostały okres pracy - na stanowisku operatora urządzeń skrawających – tokarza pod ziemią ze względu na to, iż jego wymiar to 2 lata i 2 miesiące – nawet gdyby uznać go za okres pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią - jest niewystarczający do obniżenia wieku emerytalnego z tytułu wykonywania pracy górniczej.

Odnośnie możliwości uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach należy wskazać, iż stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przy czym bezspornym był fakt iż wnioskodawca nie ma ukończonego wieku 60 lat. Nie może więc uzyskać prawa do emerytury również na podstawie art. 32 ww. ustawy. Bezprzedmiotowe jest więc ustalania czy ma i ewentualnie jaki okres pracy w szczególnych warunkach.

Reasumując, sąd na podstawie art. 477 14 § 1 kodeksu postępowania cywilnego oddalił odwołanie J. Z. od decyzji z 14 stycznia 2014r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Smektała
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Legnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Regina Stępień
Data wytworzenia informacji: