Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku L. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania L. M.      

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 11 kwietnia 2014 r.

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VU 2227/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2014 r., znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Odział w L. odmówił L. M. prawa do emerytury. Wydana przez organ rentowy decyzja została podjęta po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 stycznia 2014 r. oraz dodatkowych dokumentów z dnia 31 marca 2014 r.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że wnioskodawca nie spełnia przesłanek warunkujących do przyznanie przedmiotowego świadczenia przewidzianych w przepisie art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wprawdzie L. M. osiągnął stosowny wiek emerytalny wynoszący dla mężczyzn 60 lat i nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, to jednak zdaniem organu emerytalnego na dzień 01 stycznia 1999 r. nie wykazał wymaganego ogólnego stażu pracy 25 lat. Zakład Ubezpieczeń wskazał, że wnioskodawca legitymuje się ogólnym stażem pracy wynoszącym 24 lata, 8 miesięcy i 12 dni oraz stażem pracy w szczególnych warunkach wynoszącym 16 lat, 11 miesięcy i 3 dni. Organ rentowy nie uznał okresu zatrudnienia od dnia 01 sierpnia 1998 r. do dnia 15 grudnia 1998 r. w Przedsiębiorstwie (...)w P., ponieważ w tym czasie wnioskodawca nie został zgłoszony przez płatnika składek – Z. M. (1) do ubezpieczenia społecznego.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył wnioskodawca L. M. domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do emerytury. Wnioskodawca podał, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu rentowego w przedmiocie odmowy uznania okresu pracy od dnia 01 sierpnia 1998 r. do dnia 15 grudnia 1998 r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie oraz podtrzymał argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy podniósł nadto, że od dnia 04 lipca 1998 r. wnioskodawca posiada prawo do renty z tyłu niezdolności do pracy. W przedkładanych dotychczas przez wnioskodawcę dokumentach brak było informacji świadczących o zatrudnieniu L. M. w spornym okresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 17 lipca 1998 r. organ rentowy przyznał L. M. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od wyczerpania okresu zasiłkowego, od dnia 04 lipca 1997 r. Po przyznaniu tego świadczenia w dniu 24 marca 1999 r. wnioskodawca złożył zaświadczenie wskazujące na wykonywanie zatrudnienia na czas określony w spółce (...) od dnia 23 grudnia 1998 r. Zaświadczenie to stanowiło podstawę przeliczenia renty z uwzględnieniem dodatkowego okresu zatrudnienia od 29 grudnia 1998 r. do dnia wydania zaświadczenia, tj. do 23 marca 1999 r. Kolejne zaświadczenia na okoliczność wykonywania pracy w spółce (...) ubezpieczony składał w dniach 12 marca 1999 r., 02 lipca 1999 r., 07 stycznia 2000 r., 10 marca 2000 r.08 sierpnia 2000 r., 24 stycznia 2001 r., 24 stycznia 2002 r., 30 stycznia 2003 r., 10 lutego 2004 r. Zaświadczenia te stanowiły podstawę kolejnych decyzji, którymi organ rentowy przeliczał rentę z tytułu niezdolności do pracy, uwzględniając określone tymi zaświadczeniami dalsze okresy jego zatrudnienia w spółce (...).

d o w ó d: w aktach rentowych: decyzja, zaświadczenia i decyzje w sprawie przeliczenia renty.

W załączonym do wniosku o ustalenie kapitału początkowego z dnia 08 maja 2003 r. kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych z dnia 22 kwietnia 2003 r. L. M. wykazał kolejne okresy zatrudnienia kontynuowanego do chwili przejścia na rentę, tj. do dnia 03 lipca 1998 r. oraz jako jedyny po przyznaniu prawa do renty wskazał okres zatrudnienia od 23 grudnia 1998 r. w (...) L..”

d o w ó d: w aktach kapitału początkowego – kwestionariusz.

W załączonej do wniosku o emeryturę z dnia 16 grudnia 2013 r. informacji dotyczącej okresów składkowych i nieskładkowych wnioskodawca wymienił kolejne okresy zatrudnienia do chwili jego ustania w dniu 03 lipca 1998 r. w (...)Zakładach (...) w P. i jako następny wskazał okres pracy w spółce (...) od 23 grudnia 1998 r. do 12 marca 2005 r.

d o w ó d: w aktach z wniosku o emeryturę z dnia 16 grudnia 2013 r. – kwestionariusz.

W załączeniu do pisma zawierającego wniosek o emeryturę z dnia 31 marca 2014 r. L. M. przedłożył świadectwo pracy z dnia 20 grudnia 1998 r. na okres wykonywania pracy w Przedsiębiorstwie (...) w P. w czasie od 01 sierpnia 1998 r. do 15 grudnia 1998 r. Wydaną na skutek powyższego wniosku decyzją z dnia 11 kwietnia 2014 r. organ rentowy ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury wcześniejszej wskazując, iż wobec wymaganych na dzień 01 stycznia 1999 r. 25 lat, wykazał łącznie 24 lata, 8 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Jednocześnie organ rentowy wskazał, iż nie uznał okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) gdyż wnioskodawca nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego przez płatnika składek Z. M. (1).

d o w ó d: w aktach wniosku o emeryturę z 29 stycznia 2014 r.:

- pismo, k. 25,

- świadectwo pracy, k. 26,

- decyzja, k. 30.

W złożonym spółce (...) do akt osobowych kwestionariuszu osobowym z dnia 21 grudnia 1998 r. L. M. wymienił kolejne okresy zatrudnienia, w tym jako ostatni wskazał okres pracy od 01 grudnia 1995 r. do 03 lipca 1998 r. Do akt osobowych złożył także świadectwa pracy z poprzednich okresów zatrudnienia, z wyjątkiem świadectwa pracy z przedsiębiorstwa (...).

d o w ó d: w aktach osobowych:

- kwestionariusz,

- świadectwa pracy.

Prowadzący pod firmą Przedsiębiorstwie (...) w P. pozarolniczą działalność Z. M. (1) był bratem wnioskodawcy.

(n i e s p o r n e)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed 01 stycznia 1949 r., będącym pracownikami zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt.1, tj. innym niż 65 lat dla mężczyzn. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. (Dz. U. z 1983 r., Nr 8, poz. 43) w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. I tak zgodnie z § 4 powołanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, 2) ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Z mocy art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej cytowane przepisy znajdują zastosowanie w stosunku do ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którym przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku określonego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (czyli w dniu 01 stycznia 1999 r.) posiadali okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz wykazali okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy emerytalnej.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W sprawie bezspornymi są fakty, iż urodzony w dniu (...) L. M. wymagany wiek emerytalny osiągnął w dniu (...), że wnioskodawca posiada wymagany okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach i że nie jest on członkiem OFE.

Jedyną podstawę odmowy przyznania prawa do emerytury stanowiło ustalenie organu rentowego wskazujące na fakt wykazania przez wnioskodawcę na dzień 01 stycznia 1999 r. łącznie 24 lat, 8 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych wobec wymaganych co najmniej 25 lat.

Zatem w świetle ustaleń zaskarżonej decyzji oraz odwołania istota sprawy sprowadziła się do ustalenia, czy kwestionowany przez organ rentowy okres zatrudnienia Z. M. (1) powinien być przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględniony jako okres składkowy.

Na potwierdzenie faktu wykonywania pracy w przedsiębiorstwie (...), na etapie postępowania przed organem rentowym wnioskodawca przedłożył świadectwo pracy, którego organ rentowy nie uwzględnił, wskazując iż wykazany w nim okres nie może być uwzględniony z uwagi na to, że płatnik składek nie zgłosił ubezpieczonego do ubezpieczenia społecznego. W postępowaniu odwoławczym zeznania na okoliczność pracy wnioskodawcy w przedsiębiorstwie (...) złożyli świadkowie Z. C., J. J. oraz D. M.. Żaden z tych świadków nie był współpracownikiem L. M. u wymienionego płatnika. Świadek Z. C. nie był w stanie określić nie tylko charakteru pracy ubezpieczonego i wymiaru czasu jego zatrudnienia ale także i okresu zatrudnienia. Także J. J. nie pracowała wraz z wnioskodawcą. Świadek podała jedynie, że bywając u Z. M. (1) widziała wnioskodawcę, który wykonywał prace polegające na koszeniu, grabieniu trawnika wokół posesji, widziała go przy wykonywaniu prac naprawczych. Świadek zastrzegła także, iż nie wie na jakiej podstawie wnioskodawca wykonywał wymienione przez nią czynności. Treść zeznań wymienionych świadków nie może stanowić dostatecznej podstawy ustalenia faktu wykonywania przez ubezpieczonego pracy w ramach pracowniczego stosunku pracy. Świadkowie wskazali bowiem jedynie na fakt wykonywania przez L. M. poszczególnych czynności. Nie byli jednak w stanie stwierdzić, że czynności te wnioskodawca wykonywał w ramach obowiązków pracowniczych. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na istotny niesporny fakt, że L. M. i nieżyjący Z. M. (1) byli braćmi. Skoro w okresie od 04 lipca 1998 r. wnioskodawca przebywał na rencie nie może budzić wątpliwości fakt, że dysponując wolnym czasem wnioskodawca pomagał bratu, wykonując wskazane przez świadków czynności. Istotny jest także, również niesporny fakt, że po przyznaniu tego świadczenia wnioskodawca złożył kilka zaświadczeń spółki (...), w której był zatrudniony od 23 grudnia 1998 r., w celu przeliczenia renty z uwzględnieniem okresów wykonywania pracy po przyznaniu prawa do świadczenia. Ta okoliczność uzasadnia wniosek, że gdyby rzeczywiście L. M. pozostawał w stosunku pracy także w okresie od 01 sierpnia 1998 r. do 15 grudnia 1998 r., to w celu uzyskania wyższego świadczenia również przedłożyłby w celu przeliczenia renty świadectwo pracy. Tak się jednak nie stało. Jak wynika z ustaleń faktycznych w żadnym z postępowań prowadzonych przed organem rentowym, w sprawach z wniosków o emeryturę oraz w sprawie o ustalenie kapitału początkowego wnioskodawca nie wykazywał okresu zatrudnienia przypadającego pomiędzy 01 sierpnia 1998 r. a 15 grudnia 1998 r. Przedkładając w spółce (...) świadectwa pracy z poprzednich okresów zatrudnienia także nie przedłożył świadectwa pracy z okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...). Mając powyższe na uwadze Sąd nie dał wiary zeznaniu świadka D. M., bratowej wnioskodawcy. Jej zeznania nie znajdują bowiem oparcia w zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Odnosząc się do argumentów uzasadnienia zaskarżonej decyzji należy wskazać, że brak opłacania składek na ubezpieczenia społeczne zasadniczo nie sprzeciwiał się uznaniu tego okresu za okres składkowy, bowiem jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 06 kwietnia 2007 r., sygn. akt II UK 185/06 (Lex nr 384305) dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 2 tej ustawy, nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne. Tym niemniej należy stwierdzić, że skoro w świetle powyższych rozważań wnioskodawca nie świadczył w spornym okresie pracy, to też z tego względu nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego.

Mając zatem na uwadze ustalone w sprawie fakty oraz powyższe rozważania Sąd uznał, że przedstawione przez wnioskodawcę świadectwo pracy nie jest wiarygodne.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.