Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Legnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2015 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Katarzyna Gajewska

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015 roku w Legnicy

sprawy z wniosku E. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego

na skutek odwołania E. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 30 października 2014 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 3249/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 30 października 2014r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego, po otrzymaniu nowych dowodów mających wpływ na wysokość kapitału początkowego, ponownie ustalił dla wnioskodawczyni E. K. wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 112,67 % do którego obliczenia przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 01 stycznia 1982r. do 31 grudnia 1991r. Kapitał początkowy ustalony na dzień 01 stycznia 1999r. wyniósł 128.104,46 zł. Przy ustaleniu kapitału początkowego uwzględniono 15 lat, 8 miesięcy i 24 dni okresów składkowych oraz 7 lat, 10 miesięcy i 6 dni okresów nieskładkowych.

W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawczyni E. K. wniosła o ponowne obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, uwzględniającego jej rzeczywiste zarobki w latach 1989, 1990 i 1991, gdzie pracowała w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym ” (...)” P. K. z siedzibą w K. na stanowisku kierownika budów. Ubezpieczona podniosła, iż od stycznia 1989r. pełniła stanowisko Dyrektora Zarządu, z wynagrodzeniem miesięcznym 3.000.000 zł. plus premia uznaniowa, nie mając dokumentu potwierdzającego powyższy angaż, a jedynie świadectwo pracy. W ocenie skarżącej przyjęte przez organ rentowy zarobki z lat 1989 w wysokości 3.815.700 zł., z 1990r. w wysokości 7.061.700, oraz z 1991r. w wysokości 7.026.291 zł. stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne są znacząco zaniżone.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując w całości treść zaskarżonej decyzji i argumenty w niej przedstawione. Dodatkowo organ rentowy szczegółowo wskazał sposób wyliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wskazując, iż wnioskodawczyni, do wniosku o ustalenie kapitału początkowego, przedłożyła świadectwo pracy z dnia 14.12.1991r., z którego wynika, że w okresie od 01.04.1988r. do 16.12.1991r.. była zatrudniona w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) P. K. w K.. Na udokumentowanie osiąganego wynagrodzenia, w ww. okresie, wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych dokumentów. Z dokumentu wewnętrznego (k. 17 akt Kp), sporządzonego przez Wydział Ubezpieczeń i Składek, na podstawie imiennych deklaracji rozliczeniowych składanych przez płatnika składek (...) P. K. i znajdujących się w aktach ubezpieczeniowych płatnika wynika, że wnioskodawczyni została zgłoszona do ubezpieczenia społecznego w okresie od 01.02.1988r. do 28.02.1990r., w tym przerwy w ubezpieczeniu (bez określonej przyczyny) w okresach: 04.04.1989r. - 07.04.1989r., 18.04.1989r. - 25.04.1989r. oraz 18.07.1989r. - 28.07.1989r., natomiast łączna kwota podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wynosi:

- w roku 1988 (01.02 – 31.12.1988r.) - 1.955.000zł,

- w roku 1989 - 3.815.700zł,

- w roku 1990 (01.01 - 28.02.1990r.) - 4.653.700 zł.

Ponadto w okresie od 01.03.1990r. do 16.12.1991r. (data końcowa zatrudnienia wnioskodawczyni), płatnik składek rozliczał się w Oddziale ZUS w L. deklaracjami bezimiennymi.

Przy ustalaniu kapitału początkowego, organ rentowy uwzględnił okres zatrudnienia:

- od 01.02.1988r. do 28.02.1990r. (z wyłączeniem przerw w zatrudnieniu) - na podstawie danych z akt ubezpieczeniowych płatnika składek,

- od 01.03.1990r. do I6.l2.1991r. - na podstawie przedłożonego świadectwa pracy z dnia 14.12.1991r..

Do obliczenia wskaźnika wysokości kapitału początkowego, za okres zatrudnienia od 01.02.1988r. do 28.02.1990r. przyjęto ww. kwoty roczne, natomiast w okresie od 01.03.1990r. do 16.12.1991r., zgodnie z art.15 ust. 2a ustawy emerytalnej, przyjęto minimalne wynagrodzenie obowiązujące w tym okresie, tj. kwotę 2.408.000 zł za okres od 01.03 do 31.12.1990r. oraz kwotę 7.026.291zł za okres od 01.01 do 16.12.1991r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. K., ur. w dniu (...), w dniu 20 sierpnia 2014r. do złożyła w organie rentowym wniosek o ustalenie kapitału początkowego. Do wniosku o ustalenie kapitału początkowego wnioskodawczyni przedłożyła świadectwo pracy z dnia 14.12.1991r., z którego wynika, że w okresie od 01.04.1988r. do 16.12.1991r. była zatrudniona w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) P. K. w K. na stanowisku kierownika budowy, a ostatnie stanowisko Dyrektor Zarządu, na którym otrzymywała wynagrodzenie 3.000.000 zł. Na udokumentowanie osiąganego wynagrodzenia, w ww. okresie, wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych dokumentów.

Z dokumentu wewnętrznego, sporządzonego przez Wydział Ubezpieczeń i Składek, na podstawie imiennych deklaracji rozliczeniowych składanych przez płatnika składek (...) P. K. i znajdujących się w aktach ubezpieczeniowych płatnika wynika, że wnioskodawczyni została zgłoszona do ubezpieczenia społecznego w okresie od 01.02.1988r. do 28.02.1990r., z uwzględnieniem przerw w ubezpieczeniu. Łączna kwota podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wynosiła:

- w roku 1988 (01.02 – 31.12.1988r.) - 1.955.000zł,

- w roku 1989 - 3.815.700 zł,

- w roku 1990 (01.01 - 28.02.1990r.) - 4.653.700 zł.

W okresie od 01.03.1990r. do 16.12.1991r. (data końcowa zatrudnienia wnioskodawczyni), płatnik składek rozliczał się w Oddziale ZUS w L. deklaracjami bezimiennymi.

Przy ustalaniu kapitału początkowego, organ rentowy uwzględnił okres zatrudnienia:

- od 01.02.1988r. do 28.02.1990r. (z wyłączeniem przerw w zatrudnieniu) - na podstawie danych z akt ubezpieczeniowych płatnika składek, przyjmując do obliczenia wskaźnika wysokości kapitału początkowego wyżej wskazana kwoty roczne;

- od 01.03.1990r. do I6.l2.1991r. - na podstawie przedłożonego świadectwa pracy z dnia 14.12.1991r., zgodnie z art.15 ust. 2a ustawy emerytalnej, przyjęto minimalne wynagrodzenie obowiązujące w tym okresie, tj. kwotę 2.408,000.zł za okres od 01.03 do 31.12.1990r. oraz kwotę 7.026.291zł za okres od 01.01 do 16.12.1991r.

W oparciu o powyższe ustalenia organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

D o w ó d: w aktach ubezpieczeniowych

- świadectwo pracy z dnia 14 grudnia 1991r., k. 10;

- dokument wewnętrzny ZUS dot. podleganiu ubezpieczeniu społecznemu w okresie od 01 lutego 1988r. do 28 lutego 1990 r., k. 17;

- decyzja z dnia 30 października 2014r. k. 34-36;

- zaświadczenie z dnia 27 grudnia 1991r., k. 10 akt sądowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440 j. t.) w art. 173 i 174 określają szczegółowe zasady ustalania kapitału początkowego, stanowiąc w art. 174 ust.3., iż podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy - art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej.

Zgodnie z art. 116 ust.5 ustawy emerytalnej do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z § 21 ust.1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U.2011.237.1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Sporną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia Sądu jest wysokość zarobków ubezpieczonej w latach 1989-1991, przyjętych do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne przy obliczaniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego. Ubezpieczona twierdzi, iż w tym okresie pracowała w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) P. K. w K. na stanowisku kierownika budowy, a od stycznia 1989r. na stanowisku Dyrektora Zarządu z wynagrodzeniem miesięcznym 3.000.000 zł. plus premia uznaniowa, nie mając dokumentu potwierdzającego powyższy angaż, a jedynie świadectwo pracy z dnia 14 grudnia 1991r. oraz zaświadczenie z dnia 27 grudnia 1991r.

Po przeprowadzeniu w sprawie postępowania dowodowego, w szczególności z akt ubezpieczeniowych wnioskodawczyni Sąd uznał, iż organ rentowy prawidłowo do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjął od 01 lutego1988r. do 28 lutego 1990r. kwoty wynagrodzeń wykazanych przez płatnika składek w deklaracjach rocznych, natomiast za okres od 01 marca 1990r. do 16 grudnia 1991r. kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Wnioskodawczyni twierdzi, iż w trakcie zatrudnienia w (...) od 01 stycznia 1989r. piastowała stanowisko Dyrektora Zarządu z płacą miesięczną 3.000.000 zł., nie przedstawiając na to żadnych dowodów. Za dowód taki nie można uznać świadectwa pracy z dnia 14 grudnia 1991r. oraz zaświadczenia z dnia 27 grudnia 1991r. W świadectwie pracy znajduje się informacja, iż ubezpieczona w spornym okresie zatrudnienia zajmowała stanowisko kierownika budowy, a ostatnio stanowisko Dyrektora Zarządu, na którym otrzymywała wynagrodzenie 3.000.000 zł., jednakże z powyższego dokumentu nie wynika w jakich okresach skarżąca piastowała każde z tych stanowisk oraz z jakim wynagrodzeniem. Jeszcze bardziej ogólnym jest zaświadczenie z dnia 27 grudnia 1991r., z którego wynika jedynie, iż w trakcie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) E. K. osiągała wynagrodzenie w wysokości 3.000.000 zł. Na podstawie powyższych dokumentów nie można przyjąć, iż w latach 1989-1991 wnioskodawczyni osiągała miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3.000.000 zł.. Powyższemu przeczą również składane przez pracodawcę w ZUS w okresie od 01 lutego 1988r. do 28 lutego 1990r. imienne deklaracje rozliczeniowe, w których wykazał on kwoty podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w roku 1989 - 3.815.700 zł., a w roku 1990 - od 01 stycznia do 28 lutego – 4.653,700 zł. Od 01 marca 1990 r. płatnik rozliczał się z ZUS deklaracjami bezimiennymi i zgodnie a art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej, nie można było ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, więc za podstawę wymiaru składek przyjęto kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, tj. kwotę 2.408.000 zł za okres od 01.03 do 31.12.1990r. oraz kwotę 7.026.291zł za okres od 01.01 do 16.12.1991r.

Wnioskodawczyni, na której spoczywał ciężar udowodnienia faktów, z których wywodzi ona korzystne dla siebie skutki prawne w postępowaniu przed Sądem powyższych faktów nie udowodniła. Nie przedstawiła żadnego dowodu na okoliczność osiągania przez nią w latach 1989-1991 zarobków miesięcznych w wysokości 3 000 000 zł.

Mając zatem powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ^{( 14 )}§ 1 kodeksu postępowania cywilnego oddalił odwołanie E. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 30 października 2014 r., znak (...).